[Zabawa] Z jakich słów jest twoje twoje imię?

[Ookami88]

Też posłużyłem się Wikipedią, ale wynik mnie trochę zaskoczył.

Sebastian – imię męskie pochodzenia greckiego Sebastos. Wywodzi się od słowa oznaczającego "czcigodny", "dostojny", "wysoko postawiony", "mądry".

Prawda, umiem się zachować, jak wymaga tego sytuacja (w moim przekonaniu jest to czas ciągły), ale z tą mądrością to chyba lekka przesada jest.

[Tisosek]

Michał (hebr. מִיכָאֵל – Mîchā’ēl) – imię męskie pochodzenia biblijnego wywodzące się od jednego z archaniołów. Po hebrajsku znaczy "któż [jest taki] jak Bóg". Krótko i na temat...

[Michael89pl]

Proponuję trochę przebudować temat. W poście otwierającym znalazłaby się lista imion, przy każdym info w spoilerze. W ten sposób można by było uniknąć dubli - Użytkownicy dodawaliby posty z imionami, które dotychczas nie były wymienione, lub z dodatkowymi informacjami do już opisanych. Kto za?

Szablon:

Imię

Przykładowy opis

• Użytkownik 1
• Użytkownik 2
• Użytkownik 3

Tak, wiem, to dział Offtop ;D

[Fionka Von Cat]

Aleksandra-żeński odpowiednik greckiego imienia Aleksander (aleksandros – obrońca ludzi)

[Flash_Storm]

Agnieszka pochodzi od greckiego słowa hagneia i oznacza: czystość, bez skazy, świętość. Agnieszka to osoba ruchliwa, nie mogąca usiedzieć w miejscu. Sprawia wrażenie osoby pewnej siebie jednak często są to tylko pozory. Agnieszka jest bardzo pobudliwa i trzeba dużo wysiłku by ją uspokoić kiedy się zdenerwuje. Agnieszka lubi grać na uczuciach aby manipulować otoczeniem. Lubi otaczać się przyjaciółmi ale często ich zmienia. Agnieszka posiada zmysł moralny lecz często wyznawane zasady nie znajdują potwierdzenia w działaniu. HAha! Zgadza się

[Flaterka]

Beata – żeński odpowiednik imienia Beat, pochodzi od łac. słowa beata oznaczającego błogosławiona, szczęśliwa, przynosząca szczęście. Imię to jest także tłumaczone z języka greckiego od słowa "beatus" i oznacza "walcząca"

Nieźle. Nie najgorzej.

[Razjel666]

Artur – imię męskie pochodzenia celtyckiego. Powstało ze złożenia dwóch wyrazów wywodzących się z języków celtyckich: Art – niedźwiedź, ur – młody, piękny, kwitnący. Podstawę imienia może także stanowić celtyckie słowo ard – wysoki, szlachetny.

[Dizi]

Alicja - imię żeńskie, powstało ze starofrancuskiej formy Aëlis, która ma znaczenie "o szlachetnym usposobieniu". Wielu etymologów doszukuje się związków tego imienia z greckim słowem aletheia – "prawda". Zacnie. ^ ^

[Patyk]

Patryk - od Patrycjusz - szlachetnie urodzony

[MacTavish]

Imię Marcin (podobnie jak Marek) powstało ku czci Marsa, rzymskiego boga wojny i wojowników, a przede wszystkim szczególnego patrona Wiecznego Miasta, czyli Rzymu. Imię to okazało się trwalsze niż kult pogańskich bogów i przeszło do chrześcijaństwa. To dlatego ciągnie mnie do militarnych rzeczy?

[Lisica]

"Laura – imię żeńskie pochodzące od lauru."
Ciotka nie ma nic więcej o znaczeniu mego imienia do powiedzenia.
W dodatku moje imię jest łacińskie

 
EDIT: Po oględzinach internetu znalazłam takie cuś:
"Laura to imię pochodzenia łacińskiego. Powstało od słowa laurus („laur, wawrzyn” – od drzewa wawrzynowego; wieniec laurowy był symbolem chwały). Imię to oznacza więc: „uwieńczona, otoczona chwałą”."
 

Laura jest zarazem pełna zapału i flegmatyczna, a jej główną zaletą jest umiejętność rozwiązywania w parę minut każdego problemu. Jest bardzo zaradna, nie może usiedzieć w miejscu. W życiu jest niezwykle krytyczna, do wszystkiego podchodzi z dużą dozą rezerwy. Z natury jest osobą pobudliwą, co powoduje komplikacje w jej życiu. Lubi wygody życiowe. Chciałaby, żeby ludzie ją podziwiali i stawiali za wzór.

 

Najważniejszą wartością w życiu kobiety noszącej imię Laura, przynajmniej w jego pierwszej części, jest nauka.

 

Podporządkowuje jej wszystkie swoje dążenia i właściwie nic poza zdobywaniem wiedzy na rozmaite tematy i poszerzaniem horyzontów we wszystkich możliwych kierunkach jej nie interesuje. Stara się zdobywać nowe umiejętności i rozwijać posiadane talenty, choć tak naprawdę nie jest to jej do niczego potrzebne, czego ma świadomość i robi to tylko dla własnej satysfakcji.

Nie spieszy się z zakładaniem rodziny

Wszystkie inne sprawy są dla niej mniej ważne i często kształci się kosztem życia osobistego, którego do pewnego momentu życia zwyczajnie nie posiada, gdyż nie spieszy jej się do założenia rodziny.

Bycie matką również nie jest dla niej priorytetem i często zarzuca swoim koleżankom czy krewnym, że zaniedbują swoje ambicje poddając się pierwotnemu instynktowi posiadania potomstwa, co oczywiście nie zaskarbia jej sympatii i może powodować poważne konflikty w rodzinie lub w otoczeniu.

Jest dobrą matką i żoną

Kiedy jednak pozna mężczyznę, za którego zechce wyjść za mąż i założyć z nim rodzinę, przestaje opierać się naturalnemu porządkowi rzeczy i trzeba przyznać, iż bez zarzutu wywiązuje się ze wszystkich swoich obowiązków. Jest nierzadko znacznie lepszą żoną i matką niż kobiety, które od zawsze marzyły o wypełnianiu tej roli, tym bardziej więc jej otoczenie dziwi się, dlaczego tak długo z tym zwlekała. Ona jednak uważa, że wszystko w jej życiu musi dziać się we właściwym tempie i niczego nie zamierza sobie narzucać tylko po to, by zadowolić innych i postąpić według ich rad.

Odważnie walczy o siebie

W ogóle jest to kobieta bardzo nowoczesna, trochę feministycznie nastawiona i walczy ze stereotypowym wizerunkiem kobiety, która jest matką i żoną i nikim poza tym. Dlatego, nawet gdy ma rodzinę i oczekuje się od niej, by zamknęła się w domu z dziećmi, wcale tego nie robi, a wręcz przeciwnie – zachowuje się nadal tak samo jak przed założeniem rodziny i nie zamierza rezygnować ze swoich ambicji.

Nie jest zbyt mocno związana z domem

Często podróżuje, więc jej rodzina musi wyręczać ją w wielu obowiązkach domowych i jeśli ktoś będzie ją próbował od tego odwieść, nie tylko nie zmieni swoich postanowień, ale nawet może jeszcze bardziej angażować się w różne działalności niemające związku z rodziną, by podkreślić, że ma swoje odrębne życie, z którego nigdy nie zrezygnuje.

Nie oznacza to jednak, by Laura nie była emocjonalnie przywiązana do swych bliskich, ale po prostu umie we wszystkim zachować zdrowy umiar i nie zamierza się w niczym ograniczać jeśli chodzi o aspiracje. Chce, by jej życie było barwne i pełne przygód, a także  wygód i luksusu, na to jednak zwykle żal jej pieniędzy, więc poprzestaje na nieco skromniejszych warunkach bytowania.

 

Imię Laura

• szczęśliwa liczba: 8
• szczęśliwy kolor: błękitny
• szczęśliwy kamień: lapis-lazuli
• znak zodiaku: waga
• roślina: cedr
• zwierzę: jaskółka

 

EDIT2: Znalazłam coś na temat mojego drugiego imienia:
"Izabela jest to imię pochodzenia hiszpańsko-portugalskiego, od imienia Elżbieta (Bóg moją przysięgą) lub hebrajskiego imienia Jezabel (wywyższona przez Boga)."

 

Izabela to osoba bardzo dokładna i precyzyjna. Uczy skrupulatności innych, ceni i wymaga punktualności. Cechuje ją opanowanie, pozwalające stawiać czoło trudnym sytuacjom. W niektórych okolicznościach staje się agresywna. Izabela to ekstrawertyczka, która uzewnętrznia swoje reakcje i łatwo przystosowuje się do otoczenia. Jest osobą jednocześnie obiektywną i subiektywną. Odczuwa silną potrzebę dawania czegoś z siebie bądź to bliźnim, bądź sprawie narodowej czy religijnej.

 

Kobieta nosząca to imię ma ogromny temperament, który sprawia, że emocje niemal się w niej gotują. Poza tym jest też bardzo wrażliwa i wszystko odczuwa do głębi.

Kiedy ktoś ją zrani, na pewno długo będzie do siebie dochodzić i możliwe, że osoba ta już nigdy nie zdobędzie jej zaufania nawet jeśli będzie się bardzo starać, jeśli zaś sama popełni jakiś błąd, następnym razem będzie odczuwać ogromny lęk, że znów jej się to przydarzy.

 

Impulsywna i nerwowa

Czasem ciężko jest jej pohamować swoją nerwowość, żywiołową radość czy szczególnie wielki gniew, jednak jest na tyle kulturalną osobą, że nigdy nie zachowuje się w sposób naganny i nie pozwala sobie, by inni ludzie byli świadkami jej słabości, co uznałaby za ujmę na swoim honorze. Ma w sobie wielki potencjał, dzięki któremu może odnieść sukces, oczywiście pod warunkiem, że będzie umiała go odpowiednio wykorzystać i że będzie miała odwagę działać w dziedzinie, w jakiej objawiają się jej szczególne zdolności. Bez względu na to jednak, jaką pracę wybierze, na pewno będzie się bardzo dobrze wywiązywać ze swoich obowiązków, gdyż jest bardzo sumienna, punktualna i odpowiedzialna.

Niezwykle sumienna i odpowiedzialna

Jeśli powierza się jej jakieś zadanie, traktuje bardzo poważnie nawet zwykłą błahostkę i nie zaśnie spokojnie, dopóki się z owego obowiązku nie wywiąże najlepiej, jak potrafi, jest to na pewno bardzo dobre dla osób, które czegoś od niej oczekują, na przykład jej pracodawców, dla niej jednak już nie tak bardzo, a przynajmniej niektórych sytuacjach, gdyż może to grozić przemęczeniem i pracoholizmem, a przynajmniej przepracowywaniem się kosztem zdrowia.

Nic jednak nie można na to poradzić, ponieważ Izabela jest ogromnie ambitna, a przy tym dość nerwowa i raczej niepewna siebie i jeśli ma do zrobienia coś ważnego, sto razy musi upewnić się, że dała z siebie wszystko.

Pocieszenia szuka u rodziny

Kojąco wpływa na nią ciepło domowego ogniska, dlatego bardzo ważne jest, by znalazła odpowiedniego życiowego partnera, z którym będzie mogła stworzyć sobie spokojną przystań, będącą dla niej azylem po ciężkim dniu. W miłości jest bardzo stała, tak samo jak we wszystkich swoich przekonaniach i jeśli przysięgnie komuś miłość do końca życia, na pewno dotrzyma słowa.

Jest także dobra gospodynią domową i czerpie wielką przyjemność z wypełniania domowych obowiązków, choć jednocześnie – co ciekawe – realizuje się zazwyczaj na wielu innych polach i wszystkie te zajęcia potrafi ze sobą pogodzić bez szkody dla żadnej ze sfer swojego życia. Pewną jej słabostkę stanowi skłonność do plotkowania, gdyż żywo interesuje się życiem swojego otoczenia i ciekawią ją wszelkie pikantne newsy, zawsze jednak zachowuje sprawiedliwość i stara się nikogo nie krzywdzić swoimi osądami.

 

Imię Izabela

• zwierzę: termit
• szczęśliwa liczba: 2
• znaczenie: odmiana imienia elżbieta
• roślina: żarnowiec
• szczęśliwy kolor: niebieski
• znak zodiaku: waga, lew
• szczęśliwy kamień: nefryt
• planeta: wenus
• pochodzenie: hiszpańskie

Edytowano Sierpień 4, 2013 przez Lisica-chan

[Hajime]

Oliwia - imię żeńskie, znane już w starożytności. Męskim odpowiednikiem tego imienia jest Oliwiusz. Istnieją dwie patronki tego imienia w Kościele katolickim, jednak ich właściwe brzmienie imienia nie jest pewne - w przypadku jednego z nich Oliwia występuje przemiennie z Oliwą, w innym - z Libią (Libą). Inne źródła wskazują, że jest to imię pochodzenia literackiego, wymyślone przez Williama Szekspira na potrzeby komedii "Wieczór Trzech Króli, lub co chcecie". Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom w Polsce, Oliwia w 2009 r. zajmowała 5. miejsce w grupie imion żeńskich. Mówcie mi Oliwa

[Wrzodzio]

Wikipedia o mym imieniu pisze tak:

Rafał - imię męskie pochodzenia semickiego wywodzące się od hebrajskiego słowa רָפָאֵל (Rafael) składającego się z "rofe" (uzdrowiciel/lekarz) i przyrostka "-el" (Pan, Bóg), tłumaczone jako Bóg uleczy/uzdrowi.

Nonsesopedia zaś tak:

Rafał – imię pochodzenia hebrajskiego, oznacza oficjalnie Ten, co uleczony był przez Boga (czyli w wolnym tłumaczeniu uciekł chirurgowi ze stołu).

Dużo nie ma, ale zawsze coś.

[Flutteryay]

Ada – imię żeńskie pochodzenia semickiego. W języku hebrajskim znaczy: upiększać się, stroić się. Imię Ada jest wymieniane w Biblii w pierwszej księdze Starego Testamentu gdzie jest jedną z żon Lemecha i matką Jubala. W Biblii jest także mowa o Adzie, matce flecistów i grających na harfie (Rdz. 4, 21). Imię często mylone z Adrianną lub Adelajdą, z racji na funkcjonujące w języku polskim zdrobnienia.

Ale ja nienawidzę się stroić, nawet ciężko mi jest w sklepie przymierzać ubranie -.-'

Matka flecistów i grających na harfie? I'm okay with this...

[RainbowDash123456789]

Wikipedia:

Klaudia (łac. Claudia) – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwy rzymskiego rodu Klaudiuszów. Imię Klaudia nosiły wszystkie kobiety z tego rodu. Istnieją trzy święte katolickie o tym imieniu. Istnieje też pochodna forma tego imienia: Klaudyna.

Inne:

"Klaudia posiada jednocześnie lekko choleryczny temperament oraz głęboką skłonność do poświęcenia i oddania. Byłaby nieszczęśliwa, gdyby przepuściła okazję oddania komuś przysługi. Jest obiektywna i zdolna poświęcić wszystko, co posiada, łącznie z życiem. Gdy ma do spełnienia konkretną misję, cechuje ją pewność siebie. Posiada moralność o wyjątkowej sile. Szuka usprawiedliwienia dla cudzych błędów, jednocześnie sobie samym niczego nie wybaczając. Cechuje ją brak egoizmu."

Mogę dodać tylko to:

http-~~-//www.youtube.com/watch?v=IiRuG0Ci7Io

[Phinbella Flynn]

Pozwól że też jak użytkownik powyżej posłużę się internetem.

Znaczenie imienia Karolina

Karolina ciągle pragnie dojść do sedna sprawy. Jest bardzo dociekliwa. Nie potrafi jednak pracować systematycznie. Karolina jest osobą miłą, zmysłową, trochę tajemniczą i pełną majestatu. Gdy otaczana jest przez adoratorów czuje się w swoim żywiole. W miłości raczej niestała, w małżeństwie konkretna i nie przewrotna. Kocha swoja rodzinę, ale nie przywiązuje zbyt dużej wagi do ogniska domowego. Posiada niezwykłe zdolności organizatorskie.

Pochodzenie imienia Karolina

Karolina jest to imię pochodzenia starogermańskiego, od słowa charal, carl (mąż, mężczyzna). Oznacza: wierna małżonkowi, oddana domowi.

Imieniny

18 stycznia, 1 lutego, 2 marca, 9 maja, 5, 18 lipca, 5 sierpnia, 4, 18 listopada

Patron

Bł. Karolina Kózkówna – na początku I wojny światowej, 18 listopada 1914 roku, jako 17-letnia dziewczyna zginęła z rąk carskich żołnierzy, broniąc cnoty czystości. Patronka młodzieży polskiej.

Szczęśliwy kolor, liczba i kamień

Malinowy, 9, rubin

Formy obcojęzyczne

Carolina, Karolina (ogólnie przyj. forma), Caroline, Carolyn (ang.), Caroline, Karoline (niem.), Caroline (fr.), Carolina (hiszp., wł.)

Nazwiska pochodzące od imienia Karolina

Brak

Znani imiennicy

Karolina Łubieńska – aktorka

Karolina Rainier – księżna Monako

Karolina Wajda – modelka

Powiedzonka

Brak

[Exemundis]

zamiast imienia przetłumaczę nick którego używam na co dzień w wielu stronach i portalach (Kage Torino) Kage to z japońskiego cień natomiast Torino w języku pradawnych oznacza "Dziecię Księżyca" nie wiem dlaczego wybrałem taki nick. ale od niepamiętnych czasów miałem ten nick echem w głowie

[Lorak]

Według Wikipedii:

Karol - imię męskie pochodzenia frankijskiego oznaczające człowieka mężnego lub wojownika. Staroskandynawskie znaczenie - człowiek, mąż. Od tego imienia (za sprawą Karola Wielkiego) pochodzi słowo król w wielu językach słowiańskich, w tym w polskim, czeskim (král) i rosyjskim (король - korol). Imię również rozpowszechnione w krajach latynoskich.

A tu Wielka Księga Imion:

Karol jest osobą, która musi mieć jasno określony cel. Gdy go już obierze nic nie jest w stanie go zatrzymać. Z dwojga złego woli mylić się i posuwać naprzód, niż mieć rację i cofać się. Brzydzi się ludzkimi słabościami, próby wzbudzenia w nim współczucia będą bezowocne. Jest subiektywnym egocentrykiem, ale może wszystko poświęcić dla idei. Potrafi zapanować nad reakcjami, aby nie odsłaniać swych uczuć, gdyż wróg mógłby to wykorzystać. Potrzebuje nieprzyjaciół, gdyż działanie wiąże się dla niego z walką.

Pochodzenie imienia

Karol jest to imię pochodzenia starogermańskiego, od słowa charal, carl (mąż, mężczyzna) lub skandynawskiego – oznaczałoby wówczas człowiek prosty, chłop. Imię to nosił słynny król Franków, Karol Wielki, od którego wywodzą się słowiańskie słowa oznaczjące panującego: król (pol.), král (czes.), kralj (serb., chorw.).

[Spinwide]

"Robert – imię męskie pochodzenia germańskiego, z imienia Hrodebert. Wywodzi się od słów hrod (sława) oraz beraht (jasny, bystry), co oznacza "ten, który jest sławny", "ten, który żyje w chwale" oraz "ten, który oświeca noce"." Świecę w ciemności Znaczenie imienia Robert

Robert to choleryk o silnej pobudliwości i dużej aktywności. Zastanawia się, zanim się uniesie, i często udaje jedynie wybuch gniewu by zostawić sobie furtkę odwrotu. Dość łatwo ulega wpływom. Doskonale przystosowuje się do każdego trybu życia i zawsze spada na cztery łapy. Posiada zadziwiającą pewność siebie, graniczącą z agresją, jeśli postawi sobie za cel odniesienie sukcesu. Pragnie, by go kochano, by mu to mówiono, by zasypywano go deklaracjami miłości i czułości. Niezbędna jest mu aprobata otoczenia.

Fuck...sama prawda ;___;...wait...jestem cholerykiem? Cholera ! Patron

Św. Robert – założyciel i opat zakonu cystersów. Pochodził z Francji. Założyciel opactw w Molesmes i Citeaux (Burgundia), które dały początek klasztorom cystersów. Wraz ze św. Bernardem z Clairvaux i św. Stefanem Hardingiem patronuje zakonowi. Do Polski cystersi przybyli w 1140 roku i osiedlili się w Jędrzejowie, gdzie do dziś znajduje się ich siedziba.

Szczęśliwy kolor, liczba i kamień Malinowy, 6, rubin

[Lucy]

Karolina – żeński odpowiednik imienia Karol. Innym żeńskim odpowiednikiem imienia Karol jest Karola. Imię Karolina jest pochodzenia starogermańskiego, od słowa charal, carl. Francuski odpowiednik imienia Karolina to Charlotte. Karolina ciągle pragnie dojść do sedna sprawy. Jest bardzo dociekliwa. Nie potrafi jednak pracować systematycznie. Karolina jest osobą miłą, zmysłową, trochę tajemniczą i pełną majestatu. Gdy otaczana jest przez adoratorów czuje się w swoim żywiole. W miłości raczej niestała, w małżeństwie konkretna i nie przewrotna. Kocha swoja rodzinę, ale nie przywiązuje zbyt dużej wagi do ogniska domowego. Posiada niezwykłe zdolności organizatorskie.

[Nogalik]

No więc tak, sprawdziłem na Wikipedii Mateusz – imię męskie pochodzenia biblijnego, wywodzące się od hebrajskiego wyrazu Matan (מַתָּן), imienia Matanjah, Matisyahu oznaczającego "dar od Boga", "dar od Jahwe". W dawnych źródłach polskich występowało jako Mathaeus, Matyjasz, Matitiasz, Matyja, Matys(z), Matoz. Do XVI wieku imiona Maciej i Mateusz nie były w języku polskim rozróżniane. Spodziewałem się czegoś innego, ale co tam. Nie jest aż tak źle xD

[Gość Anekito]

Patryk - od Patrycjusz - szlachetnie urodzony

Dokładnie

[kochamMLP]

Czytałam gdzieś ,że moje imię czyli Zuzanna znaczy "LILIA"

[D'jall]

Też coś napiszę, a co!

Tak więc moje imię brzmi Legi... znaczy się Daniel. Według Wikipedii jest to imię hebrajskie, znaczy zaś ono tyle co "Moim sędzią jest Bóg". Posiada także drugie znaczenie, który brzmi "Sędzia Boży". Trochę zbyt skierowane w kierunku chrześcijaństwa, według mnie, ale to nie koniec.

Moje drugie imię to Tadeusz. I ponownie, posiłkując się Wikipedią, wyczytałem, iż jest ono pochodzenia aramejskiego (coś moich rodziców wzięło na biblijne imiona) i oznacza "odważny", "śmiały".

"Śmiały Sędzia Boży"?

Może nie do końca, bowiem znaczenie nazwiska, jest według mnie najciekawsze. Nie podam go, oczywiście, ale mogę napisać, iż pochodzi ono od staropolskiego słowa oznaczającego... Diabła.

Tak więc nie do końca taki "Boży" ze mnie "Sędzia"

[Torrronto]

Kamil – imię męskie oznaczające po arabsku "w całości", "kompletny", także: "doskonały".

Imię to pochodzi od rzymskiego znanego rodu Camillii (wielu naukowców tłumaczy je z łaciny jako "pomocnik kapłana" bądź "zrodzony z wolnych rodziców", "szlachetny chłopiec"). Żeńskim odpowiednikiem imienia Kamil jest Kamila.

Kamil imieniny obchodzi: 17 stycznia, 14 lipca (dawniej 18 lipca – data ta stanowiła wspomnienie św. Kamila de Lellis, później przesuniętego na 14 lipca), 15 września oraz 25 września.

Imię "Kamil" za granicą brzmi Camillo (w językach zachodnioeuropejskich oraz w języku łacińskim), Camille (jęz. francuski),

Jestem idiotą a nie "w całości, kompletny, doskonały" -.-