Sun

Wiesz, co innego, być fizycznie w stanie coś przygotować, a co innego mieć na to czas (i dobry pomysł, bo tym razem na FOL tu nie ma miejsca). Gdyby nie ten limit, do końca tygodnia bym skończył. A tak, cóż, wyzwanie rośnie i nie powiem, może tym razem nie dam rady stworzyć na tyle satysfakcjonującego opowiadania by je wystawić.

1500 słów? Spodziewałbym się przynajmniej 3500. Dobra, jeśli chcę sadystycznie zmusić Dolara (i Hoffmana) do przeczytania mojego dzieła, będę musiał się solidnie wysilić. Nie obiecuję, ze cokolwiek napiszę, ale nie mówię, ze od razu sobie odpuszczam.

Miałem raczej na myśli, że to ja oberwę od dolara łopatą, ale spoko. Dla mnie, kto inny też moze oberwać.

Tęskniliście? Powinienem był robić dziesięć innych rzeczy, ale mi się nie chciało, więc mam dla was niespodziankę (a raczej spodziewankę). Najsampierw zapodam wam taki jeden fanfik pod tytułem: First Hours Jako ciekawostka, powiem, ze wszystkie dialogi są identyczne z Past Sinsowymi. Dla tych, którzy dotarli aż do tej części postu, mam parę ogłoszeń parafialnych. 1. Niedługo, tydzień, dwa, powinienem ogarnąć normalna klawiaturę do pisania (na Cherry blue, brown, albo analogicznych innej firmy). Będzie więc mniej błędów, ( i mniej kasy w portfelu) 2. Jutro jest Pierwszy kwietnia, więc warto uważać na wszystko co czytacie (nie, to nie jest zakamuflowana groźba, że jutro rozdział będzie zawierał co innego) 3. Pod koniec przyszłego tygodnia, taki jeden masochista poczęstuje was rozdziałem The road home. Z tej okazji, mała dawka spoilerów; To by było na tyle, have a nice day, a ja idę pomyśleć, jak w 15 minut opowiedzieć o mezoporowatych nanowłóknach.

Fanfik przeczytałem już kilka dni temu, lecz dopiero dziś znalazłem dość długą chwilę by go skomentować. Pierwsza myśl: Kto wpadłby an to, by zmutowane rosiczki chciały przejąc władzę nad światem? Znaczy, jest kilka filmów o wielkich, krwiożerczych roślinach, ale to nie ta liga. Tu mamy coś genialnego. Coś, co bawi w swój pełen naukowych terminów sposób. Mówiąc krótko, świetny, ożywczy fanfik, który nie ma porównania do żadnego innego jaki czytałem. Terminy naukowe wcale nie psują opowiadania, a wręcz dodają mu smaku niczym porządnie przysmażona, sucha kiełbasa w jajecznicy. Niby da się jeść jajecznicę bez tego, ale to nie to samo. Sam pomysł i realizacja korci by spytać cie o towar. Bo jak już wspominałem, tego się nie dało spodziewać ani przewidzieć. Realizacja pod względem technicznym pewnie idealna nie jest, ale moja ślepota pod tym względem tego nie widzi. Zatem fanfik z pewnością wart przeczytania i polecenia.

Pierwsze oscary urosły chyba do rangi legendy (przynajmniej w tym kraju), z uwagi na czas trwania. Drugie z pewnością przebiegną szybciej. No ale ja nie o tym. Wypadałoby żeby jakieś propozycje złożyć, zatem: 2. Save Me. 3. Rosiczki atakują 4. Antropologia (Myślałem o Past Sinsach, ale nie tym razem) 5. Nie pisze, czy musi być ukończone, wiec powiem: Plasterek życia 6. 7. 8. 9. Szkoda, że nie można anglojęzycznych, bo dałbym Puppysmiles z Pink Eyes. A tak, hmm... Może Midnight z Save Me 10. 11. Skoro Crisis już dostał, to mało jest tłumaczeń nieukończonych, choć... Dobra, bez ryzykowania: Fallout Equestria. 12. Część mnie chciałaby dać 4 folowców i kuca, ale skromnosć i przeświadczenie o lepszych kandydatach sprawia, że powiem: Nie przychodzi mi do głowy kandydat, który by do tego pasował, a którego czytałem. Dlatego, teoretycznie pozostaje pusty.

Wina klawiatury. Muszę w końcu, albo wrócić do pisania na membranowym Logitechu G105 (strasznie miękkie klawisze), albo odżałować kasy na sensownego mechanika do pisania, bo stary ADAX ma zrąbany Alt. A co do przekręcania liter w imionach, to czasem ciężko to zauważyć przy poprawianiu, a pojawia się, jak ktoś szybko pisze. Co do gafy, to są dwa poprawne wyrazy, które brzmią w wymowie podobnie: Tempa (dopełniacz od tempo, wyrazu podobnego do szybkość) tępa (nieostra, np: żyletka) to był mój błąd powyżej. I dziękuję za pomoc

,,Ale gafę palnąłem. " A tak poważnie, cudotwórcą nie jestem, wiec nie powiem, przydałoby mi się czyjeś oko nad tekstem.

Najlepiej w tym roku. Terminu ostatecznego nie ma, gdyż jeszcze muszę przetłumaczyć The road Home, a im blizej czerwca, tym mniej czasu sie robi (co nie znaczy, że nie spróbuję utrzymać tępa, 1 rozdział an tydzień)

Musiała mi się ręka omsknąć i zamiast zatwierdzić zmiany, to je anulowałem. Bywa. Teraz już jest dostęp.

@Niklas W stanach, nie ma problemu napisać w jednym akapicie 3 albo i 4 razy: Twilight Sparkle. U nas to by nie przeszło, więc trzeba kombinować. A lawendowy jednorożec nasuwa się samemu. Poza tym, jest tak często spotykany, ze stał sie już bezpieczną formą. A skoro mowa o świątecznych przygodach małego, czarnego alikorna, któremu matkuje nasz lawendowy jednorożec, to obiecane, ostatnie dwa rozdziały Winter Bells znajduja sie poniżej: Rozdział 11 Rozdział 12 A teraz krótkie ogłoszenia parafialne: Za tydzień zobaczycie First Hours, a za dwa powinien być gotowy pierwszy rozdział The road home. Stan tłumaczenia The road home to około 6,5% i raczej nie będzie tak szybo wzrastał jak w przypadku Winter bells. A na razie zachęcam do lektury.

To i ja się pochwalę. Co prawda zdjęcie stare, ale nie chce mi sie sprzątać blatu do nowego. Zmieniło się tylko kilka rzeczy. Po pierwsze, na półce nad biurkiem stoją 4 fanfiki (podpierane przez niedokończoną dioramę z autoblindą AB43 w skali 1:48). Po drugie głośniki wymieniłem na Logitech X-540 (głośnik dostał podstawkę z Lego by był na tej samej wysokosci, a słuchawki mają lego stojak). No i doszedł bałagan.

Gdzie są pozostałe recenzje ja się pytam? O ile oczywiście miały się w ogóle pojawić.

Jak duże odchylenia od dokładnego wyjaśnienia są dozwolone? Bo trafienie idealnie w klucz nie jest łatwe.

Jak widzę, ktoś tu się wzruszył. I to nawet kilku ktosiów. Owszem, zostały 2 ostatnie rozdziały, które pojawią sie albo w czwartek wieczorem, albo w piątek rano. Potem znowu przerwa i First Hours, a potem powolutku się pojawi, the road home. A w międzyczasie sesja. Nie no, będzie dobrze.

Interesujące. Pozostaje więc powrócić do rysunku i przeanalizować go dokładniej. Obiecuję jednak, że nie będę spamował, puki nie wymyśle dostatecznie sensownej odpowiedzi (no chyba, że jedno zgłoszenie na osobę)

Zagadka całkiem ciekawa, choć niezbyt skomplikowana. (chyba, że coś pominąłem i zagadka ma więcej niż 2 główne elementy). Od chyba godziny jest na FB i jeszcze dłużej na stronie. Jeśli wszystko zrobiłem dobrze, zgłoszenie dotarło, ale wątpię żebym był pierwszy.

To akurat był mój błąd. Przez bodajże godzinę, pod rozdziałem 9 krył się zdublowany link do 8. Bywa.

Wychodzi na to, że zająłem 4 miejsce, wraz z Bodziem. Fajnie. Pozostaje wiec odnieść się do Dolarowych recenzji i czekać na pozostałe. Dzieło numer 1. Owszem, zostało nieco upośledzone przez limit. Prawdopodobnie, w najbliższym czasie znajdę chwilę by poprawić rozmowę wrzucić fanfik tak jak trzeba. Ba, nawet powinienem. Dzieło numer 2. Tu nie w limicie leżał problem, a raczej w pomyśle (znaczy się w limicie też, ale głównie w pomyśle). Otóż, w połowie opowiadania, zorientowałem się, ze trzeba by wyciąć 3/4 dziennika, zeby spełnić limit, ale nie miałem pomysłu, co zrobić zamiast tego, więc zaryzykowałem i wyszło jak wyszło. Na pocieszenie powiem, że prawdziwa kontynuacja: ,,Słów króla" istnieje i powolutku (bardzo powolutku) się tworzy. Może kiedyś zagości na forum. Dzieło numer 3. A obawiałem się, że to będzie najsłabsze z moich dzieł, gdyż jest wymierzone bezpośrednio w jednego z jurorów i jego wiekopomne dzieło (tak myślę, bo kto inny by mógł dać taki temat). Jak widać, było na tyle dobre, że się nie ośmieszyłem (chyba) Pomysł został zaczerpnięty w 100% ze Szwejka ( Co Dolar zauważył). Ordynans właśnie miał być typowym Szwejkiem, a oberleutnant typowym, skretyniałym dowódcą ze Szwejka (coś jak porucznik Dub). Zabrakło tylko miejsca na lekarza, który leczy wszystko lewatywą i parę innych, znamionowych elementów. Za recenzje dziękuje i czekam na pozostałych jurorów, którzy wystawili znacznie niższe noty.

A to przepraszam. Po prostu jestem chyba nieco przewrażliwiony, bo wrzuciłem około 50 tysięcy słów tłumaczenia, a jeszcze nikt mnie nie skrytykował i nie op******* z góry na dół. Tylko kilka osób wytknęło literówki i braki przecinków, ale to rozumiem. Swoją drogą, nie wiem czy robię to dobrze, ale ilość słów według worda, diametralnie różni się miedzy oryginałem, a tłumaczeniem. Wydaje mi się, że to moze wynikać częściowo z budowy języka angielskiego, który ma nieco więcej... tych koniecznych wyrazów, które po prostu być muszą (have, going to...) czy w ogóle konstrukcji. Nie wiem jak to się poprawnie nazywa, ale coś co w Angielskim składa się z 3 słów, w Polskim moze być opisane przez 1. Będę jednak wdzięczny, za każdą, mniej lub bardziej rozbudowaną opinię.

Nie jestem ekspertem od języka Polskiego, czy tłumaczenia. Chętnie przygarnę kogoś, kto skorektoruje to opowiadanie w jakimś większym stopniu i być może powie mi, co robię nie tak. Mam jednak nadzieję, że mój wysiłek nie skłania ludzi do walenia się klawiaturą w łeb.

Już działa. Mój błąd.

Mój błąd, skopiowałem nie ten lnk. Teraz powinno działać

Nastał kolejny piątek. Studenci wypatrują rychłego końca zajęc. Uczniowie też. Pracownicy odliczają minuty do momentu kiedy gwizdek obwieści koniec zmiany, aja, korzystajac z chwili wolnego, wstawiam nie jeden, nie dwa, ale aż 3 rozdziały Winter bells: Rozdział 8 Rozdział 9 Rozdział 10 Mam nadzieję, że nie przeginam z kwestiami Lumber Jacka, który jak zapewne już wiecie, powraca. Lecz mimo to, ciagle jest opcja dania wam kilku spoilerów: Pozostaje jeszcze kwestia stanu prac nad resztą. Otóż, jak wiecie, Winter bells jest przetłumaczone w 100% (ostatnie dwa rozdziały w przyszłym tygodniu). First Hours jest przetłumaczone w 40%, więc się dość szybko pojawi. The road home jest pobrane na dysk, więc prędzej, czy później zacznie się pojawiać. Ponadto, muszę jeszcze przygotować 3-4 seminaria, w tym jedno po angielsku. No i zaliczyć semestr. Ale spokojnie, postaram się was nie zawieść, na miarę moich średnich umiejętności.