[Fantasy] Nowa Generacja - Dołącz do Istot Paranormalnych

[Dżuma]

wilkołak-kotołak-zmora

 

Imię: Sophie

Wiek: 18

Charakter: ostra, niespokojna, nienawidzi wampirów, nieufna; impulsywna; agresywna; ma huśtawki nastrojów

Wygląd: będąc mieszańcem cały czas ma humanoidalną powłokę; jej sierść jest w kolorze brudnej bieli, mając na niej nieregularne brązowe łaty, na których widnieją jaśniejsze pręgi; posiada również obroże magiczną przez którą wypowiadając odpowiednie zaklęcie może się stać czyimś niewolnikiem (przez to nie pozwala podejść komuś); lewe ucho ma uszczerbek oraz wytatuowaną liczbę 505; czarne włosy lekko związane i z wpiętym piórkiem; przeważnie chodzi w samym podkoszulku; ma oczy w pastelowych odcieniach czerwieni i żółci ; jej ogon jest puszysty we wzorze łat;

Historia: Urodziła się na tzw. fermie niewolników z ojca kotołaka i matki wilkołaka. Takie hybrydy rzadko przeżywały, ale były bardzo pożądane wśród krwiopijców ze względy na wzmacniającą krew. Sama Sophie miała tyle szczęścia, że nauczyła się w ciągu kilku lat bycia pożywką dla wampirów, obronić się przed nimi. Często podróżuje, ale jak i tak z tą samą częstotliwością wpada w łapy łowców. Jej obroża jest nie do ściągnięcia, ale od uroku posłuszeństwa, można się uwolnić, zabijając aktualnego właściciela. Niestety każde takie morderstwo sprawia duży uszczerbek na psychice... (co ja piszę )

 

 

Dziewczyna powoli przedzierała się prze drzewa, szurając żelaznym mieczem po ziemi. Na jej łapach można było zauważyć ślady błękitnej, wampirzej krwi, ale jak i jej własnej. Dyszała ciężko. Wychodząc na polanę wbiła miecz w drzewo. Wszyscy widząc ją mogli zauważyć, że nie miała zbyt dobrych zamiarów.

[Arcybiskup z Canterbury]

Zmora siedząca pod drzewem wyszczerzyła szeroki na całą twarz uśmiech. Włosy nagle poruszyły się.

- Och... Nowa postać, jakże miło mi widzieć nowe źródło pożywienia - wyszeptała. Nie słyszał tego nikt, prócz Sophie.

[L'estaca]

-Masz może ochotę mi użyczyć krwi? Słyszłąm, że wilkołaki nieźle smakują - powiedziałam odstraszająco do Sophie i z prędkością światła zjawiłam się za nią.

[Dżuma]

Sophie nastawiła uszy, słysząc szept jakby znikąd. Przeciągnęła się niepewnie, ale po chwili skuliła się czując ból pochodzący z rany ciętej na brzuchu. Przeszła kilka metrów, po czym wyczuła znajomy jej zapach. W dodatku słysząc rozpoznawalną barwę głosu, skoczyła do góry. Podciągnęła się na gałęzi i po kilku chwilach przeskakując z jednego drzewa na drugie. Wyskoczyła na na środek oświetlonej polany:

- Cholerny wampir, wszędzie was pełno - wy warczała trzymając się za ranę.

[Arcybiskup z Canterbury]

Zmora spojrzała na Sophie.

- Widzisz, wampirzyco... Chętnie bym ci pomogła z narwaną przyjaciółką, ale obawiam się że ta wroga mi gwiazda oświetlająca ziemię odcina mi dojście. Musisz radzić sobie sama. Jestem teraz zbyt słaba na zamianę... Żadnemu z was nie śnił się koszmar. Tej nocy sama będę musiała je wywołać... - rozległo się echo.

[delet this]

Loca poszła na polowanie. Przemkneła koło nowej osoby spoglądając nieswojo.

[L'estaca]

-Nie paplaj tyle

 Powiedziałam obojętnie przygotowałam filżankę i zioła. Nalałam wodę do filiżanki. Zahipnotyzowałam Sophie, by nie mogła się ruszyć. Opłukałam jej ran wodą i przy okazji napełniłam sobie filiżankę krwią dziewczyny, następnie opatrzyłam ranę i zawiązałam lianą zioła lecznicze na jej ranie. Pozwoliłam się wreszcie ruszyć dziewczynie i powiedziałam pijąc zawartość naczynia.

-I co było tak strasznie? Obje skorzystałyśmy

[Dżuma]

Sophie od razu odskoczyła czując jak hipnoza ją puściła. Automatycznie złapała się za obrożę, patrząc z grymasem na wampirzycę pijącą jej krew.

- ... - przemilczała swój komentarz, rozglądając się po polanie. Uśmiechnęła się słabo, podchodząc do jednego z dębów. Z łatwością wdrapała się na jedną z gałęzi. Położyła się ostrożnie, rzucając podejrzliwie okiem na wampirzycę. "Pasożyt" - syknęła pod nosem.

[delet this]

Przybyła do reszty ze zwierzyną.To chyba był jeleń.

- Pomoże mi ktoś to nieść? Trochę ciężkie.

(Nareszcie toś z cząstką wilczych genów. Jupi!)

[Violet Star]

Wioletta podeszła do Loci i zaczęła pomagać jej w ciągnięciu zwierzęcia. Zjawienie się Sophie troszkę ją zaniepokoiło, ale wolała nie szukać wrogów, a Sophie nie wyglądała na kogoś, kto szuka przyjaciół.

-Ciężkie to... -powiedziała i zorientowała się, że właśnie pomaga wilkowi. Miała niemiłe wspomnienia z wilkołakami i samymi wilkami, ale chciała tego teraz okazywać. Z prędkością światła przeniosła zwierzynę do środek polany i oddaliła się.

-Wilki... może nie wszystkie są takie złe? -szepnęła do siebie.

[delet this]

Spojrzała na jej minę.

- Wszystko w porządku?

[Ternos23]

Green wrócił na polanę.Przetarł prawe oko,spojrzał na Sophie.

-Witamy następnego wilkołaka...-Powiedział jakby zniechęcony.Poszedł w cień drzew.

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nie to że mam problem,ale dlaczego tak właściwie tylko ja jestem dobry? :not_sure:  (nie liczę neutralnych postaci) 

[Violet Star]

Dziewczyna-kot spojrzała na nią i rzekła

-Tak... wszystko w porządku tylko... -urwała w połowie wypowiedzi -Chyba nie powinna ci tego mówić -zwróciła się do Loci.

W milczeniu osunęła się na ziemię i usiadła pod krzakami leszczyny. Musiała sobie wszystko przemyśleć. Potrzebowała odrobiny samotności i spokoju.

[delet this]

(Ja jestem dobra! W końcu jęstę wilkę natury!)

- Ach rozumiem...

Wróciła do jedzenia.

[Po prostu Tomek]

(Będę odgrywał kapłana kultu Amitraju z książki "Pan Lodowego Ogrodu", tylko ów kult trochę pozmieniam. Postać można policzyć jako czarownika, tylko moc daje mu modlitwa a nie magia.)

 

Imię: Udułaj

Nazwisko: Kataden

Rasa: Człowiek (liczcie jako czarnoksiężnika)

Historia: Urodzony i wychowany w osadzie Karahardym w Amitraju spędził dzieciństwo na wsi. Całym sercem kochał życie z dala od gwaru, blisko natury. Niedługo po osiagnięciu pełnoletności udał się na wędrówkę, gdyż odkrył w sobie powołanie. Został świetym mężem, pustelnikiem błądzącym po świecie, by nieść wolę Pramatki innym.

Wygląd: Obszarpany bury chałat przewiązany w pasie konopnym sznurem, wypłowiały, aktualnie szary płaszcz podróżny, torba z lnianego płótna na ramieniu, mieszek i 5 medalionów na szyi. Trzy drewniane i dwa metalowe. Pomarszczony, o ciemnej twarzy wychłostanej wichrami. Długa, siwa broda spleciona w kilka warkoczyków, stalowoszare, skośne i jakby nawiedzone oczy. Długie włosy, związane w koński ogon. W torbie ma Kodeks Ziemi, suchy chleb, skórzany bukłak pełen wody i ocet, spory wybór ziół oraz malą fiolke z trucizną. Podpiera się na prawie dwumetrowym, sękatym kosturze.

Wiek: 86 lat

 

(Dzięki za pomoc, Ternos.)

[Ternos23]

Green podszedł wolnym krokiem do Violetty i przysiadł koło niej.

-Coś cię trapi?-Spytał się i spojrzał na nią .Wziął listek i przerzucał z ręki na rękę.W lewej dłoni listek więdnął a w prawej rozrastał się.

-Kocham być magiem każdego rodzaju...-Pomyślał.

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

@UP2: jestem wilkiem natury jak coś ^^

Poza tym dla mnie wilk jest neutralny.Ale jeżeli uważasz że jest on dobry to ok.

 

@UP:STOP.Gdzie było twoje podanie tak właściwie?

 

@Down:Wystarczy że tego posta zmienisz na podanie (Patrz pierwszy post) a GM je przyjmie.(W tym wypadku to Bećka.)

[Po prostu Tomek]

~

[delet this]

(Wiesz co wilkę miało być specjalnie. Jakbyś cokolwiek wiedział o magicznych wilkach to dzielą się one na ciemności i światła :3)

- Co to za dziadek. Nie specjalnie lubię normalnych ludzi. Wśród nich są sami kłusownicy!

- Zniknął.....

[Po prostu Tomek]

~

[Violet Star]

Wioletta podniosła wzrok na Greena.

-Nic się nie stało -powiedziała i zaczęła się przyglądać nowemu przybyszowi. Nie zrobił na niej miłego wrażenia.

-Jak myślisz kim on jest? -spytała Greena nie odrywając wzroku od zgarbionego staruszka.

[Dżuma]

//nwm //

// nie nie, nie jesteś problemem//

Dziewczyna przestraszyła się mężczyzny, automatycznie przewracając się w miejsce dalej od niego. Niestety było tam tylko powietrze, a dziewczyna zwisała z jednej z gałęzi zawieszona na swojej łapie, wbijając kurczowo pazury w drzewo.

- Dla twojej wiadomości jestem mieszańcem wilkołaka i kotołaka. - gdy zobaczyła człowieka lekko się uśmiechnęła, ale zniknęła wśród koron drzew. Później wyłoniła się z małym gołębiem w pysku. Wbiegła w las biorąc kilka patyków i przygotowując małe ognisko, aby upiec ptaka. Dla kogoś nie obeznanego w sytuacji pół kobieta, pół zwierze biegające po polanie, w samej koszulce, było dość dziwnym zdarzeniem.

[delet this]

Wilczyca dokańczała jelenia.

- Hah, nie jako jedyna lubię zwisać z drzewa.

[Ternos23]

-Sądzę,że to czarownik czy tam czarnoksiężnik...-Odpowiedział jej trochę niepewny.Spojrzał na przybysza badawczym wzrokiem.

-Zawszę można sprawdzić kto to-Dokończył i zwrócił wzrok na Sophie.

-Cóż,mi to obojętne kim dokładnie jesteś.Ważne dla mnie jest to czy znosisz magie i anioły...-Spojrzał znowu na Violette.

[Violet Star]

Wioletta przyglądała się sytuacji, która z każdą chwilą robiła się coraz dziwniejsza. Czuła głód i pragnienie, bo od samego rana nic nie jadła. Wyjęła z kieszonki fiolkę z ciemnoczerwonym płynem i napiła się troszkę.

[Ternos23]

Green popatrzył na fiolkę.

-Czym jest ten płyn Violetto?-Spytał się jej i oczekiwał odpowiedzi.Spojrzał na ognisko robione przez Sophie.

-Nie trzeba ci czasami ognia?-Zapytał się a w ręku pojawił się płomyk.