Krulig Napisano Kwiecień 22, 2014 Share Napisano Kwiecień 22, 2014 - Nie mam czucia w nodze. - powiedziała pokazując ma jedną z nich. - Nawet gdybym próbowała, daleko nie zajdę. - dodała. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Gość Nie sądzę Napisano Kwiecień 22, 2014 Share Napisano Kwiecień 22, 2014 I że co? Mam Cię nieść? - rzekła z pogardą demonica. Mimo to wzięła dwunastolatkę na ręce i wyprowadziła sprawiając, że droga którą szły była całkowicie niewidoczna i mroczna. O dziwo nie dało się usłyszeć żadnych rozmów czy choćby dźwięków, jakby nikt nie zorientował się, że porwana właśnie ucieka. Alois zabrała Lacie aż do jej domu... Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 22, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 22, 2014 Leśna droga była wyjątkowo grząska i rozmokła. Trzeba było naprawdę uważać, żeby nie wpaść w błoto po kolana, albo i głębiej. Dziewczyna ubrana w szary płaszcz wędrowała ostrożnie samym skrajem drogi. Wracała do domu i starała się iść szybko, bo jakiś czas temu zaszło już słońce. Niewiadomo kto lub co może się czaić w ciemności... W mroku natomiast, a już zwłaszcza w ciemnym lesie, wyostrzają się za to zmysły. Każdy najmniejszy szelest, pęknięcie gałęzi, bicie skrzydeł, zgrzyt metalu... Zgrzyt metalu? Kiedy uświadomiła sobie co usłyszała, rozejrzała się nerwowo wokół siebie i przyspieszyła kroku ścigana przez złe przeczucia i wizje bardzo przykrych zdarzeń. W momencie Jess przypomniały się wszystkie przypadki kryminalne z ostatnich lat i zdjęcia zwłok w gazetach. Musiała jednak przyznać, że od bierzącego widoku zdecydowanie bardziej wolała jednak owe zdjęcia zwłok w gazetach. Żeby trafić do domu, musiała skręcić w prawo i iść jeszcze kilometr do posiadłości ciotki. Tymczasem w poprzek dróżki leżał trup. Zwłoki były świeże, jakby delikwent zmarł tuż przed chwilą. Zmarł, lub raczej został zamordowany. Rozpruty brzuch i wylewające się z niego narządy wydawające obrzydliwy odór wskazywały na to, że śmierć nie była naturalna. W dodatku trup leżał w kałuży krwi zmieszanej z błotem ze ścieżki. Kałuża krwi wydobywała się prawodpodobnie z rozciętej szyi. Jess chciała krzyknąć, gdy poczuła że ktoś kładzie na jej ustach dłoń w rękawiczce. - Muszę przyznać, że faktycznie nie jest to zbyt czysta robota. Nie znaczy to jednak, że masz się drzeć, a więc apeluję o rozwagę. Uwierz mi, nie chcę tu więcej niepotrzebnych trupów. A więc jak będzie? - zapytał i zdjął rękę z jej twarzy, nie puszczając jednak jej samej. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 22, 2014 Share Napisano Kwiecień 22, 2014 Przestraszona Jessy zamknęła mocno oczy. -K...kim jesteś?!-powiedziała cicho prawie szeptem, tak jakby nie chciała znać odpowiedzi. Czuła, że zaraz zginie. Poprostu to czuła. Mocna ręka trzymała ją. Chciała już umrzeć, już teraz! Niech tego nie przedłuza, i tak napewno zginie. -Kim jesteś?!-krzyknęła spanikowana przez łzy. Czuła, że nie powinna tego robić. Nie powinna krzyczeć. Teraz przełykała łzy mając zamknięte oczy i czekając na śmierć. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 22, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 22, 2014 - Nie do końca jest to odpowiedź na moje pytanie, ale jestem skłonny ją przyjąć, spełnia warunki. Zanim odpowiem na twoje pytanie, powiedz mi ile masz lat i jak się nazywasz - odpowiedział miłym, łagodnym głosem który wyjątkowo nie pasował do sytuacji. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 22, 2014 Share Napisano Kwiecień 22, 2014 Jess przestala plakac i otworzyła oczy. -J... jestem Jessy. Jessy Magic. M... mam 10 lat.-powiedziala cicho. Czekala co sie stanie dalej. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 22, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 22, 2014 - Dziesięć lat... Świetnie, świetnie. Bardzo dobrze. Powiedz mi, droga Jess... Gdzie mieszkasz? Czy jest coś, czego bardzo byś chciała? - zapytał. Odsunął się nieco od trupa i pociągnął za sobą dziewczynkę, która nie miała jednak możliwości zobaczyć mężczyzny. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 22, 2014 Share Napisano Kwiecień 22, 2014 Jessy czula w tym jakis podstep. -Mieszkam u cioci, bo moi rodzice zagineli w tajemniczy sposob.-powiedziala. -Ale po co ci to wiedziec? Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 22, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 22, 2014 - Po co? Ach... Widzisz, mam pewien problem - zaczął. Puścił dziewczynę i niemal bezszelestnie przesunął się tak, aby stać naprzeciw niej. Wciąż nie widziała jego twarzy, ale widziała dwa świetliste punkty w miejscu oczu. - Ostrzegam, nie uciekaj bo twoje próby spełzną na niczym. Mój problem polega na tym, że kończy mi się czas. Twój problem zaś to fakt, że stoisz sama w lesie z nieznanym sobie napastnikiem, który jest zdolny do zabójstwa, widziałaś dowód. Wiesz, do czego zmierzam? Możemy sobie nawzajem pomóc - mówił. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 22, 2014 Share Napisano Kwiecień 22, 2014 Jessy czula ze po policzku splynela jej łza. Mial racje. Byla sama w lesie z nieznaną osobą. -Pomóc?-zapytala przestraszona dziewczynka Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 22, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 22, 2014 - Pomóc, właśnie tak. Najpierw powiedz mi czy jest coś, czego bardzo chcesz? Jeśli jest, mogę ci to zapewnić. Bezpieczeństwo, ochrona, troska i inne rzeczy. W zamian zaś będę chciał od ciebie przysięgi i odrobiny energii życiowej... - powiedział. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 22, 2014 Share Napisano Kwiecień 22, 2014 Jessy zamyslila sie. -Cos co bardzo chce...-szepnela. -Zawsze dreczylo mnie pytanie:co tak naprawde stalo sie z moimi rodzicami? Czy jeszcze żyją? Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 22, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 22, 2014 - A więc widzisz, Jess. Mogę pomóc ci odnaleźć prawdę i zapewnić ochronę. Mów mi Syd. Nie jest to moje prawdziwe imię, tak jak nie jest to moja prawdziwa postać. Mówiąc szczerze, Jess, nie jestem człowiekiem takim jak ty. Przybyłem tu z góry - wskazał na niebo. - I dlatego potrzebuję czyjejś energii. Jesteś młoda i możesz mi to zapewnić. Ja mam pewne umiejętności, które pozwolą mi pomóc Tobie. W zamian za twoją siłę będę pod twoimi rozkazami. Musisz tylko dać mi rękę... - Wyciągnął swoją dłoń. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 22, 2014 Share Napisano Kwiecień 22, 2014 Jess przyciagnela swoja dlon do siebie. Potem zerknela na reke mężczyzny. -Co sie wtedy stanie? -zapytala Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 22, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 22, 2014 - Wtedy nasza umowa będzie oficjalna. Jakbyś złożyła podpis na papierze, rozumiesz? - zapytał. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 22, 2014 Share Napisano Kwiecień 22, 2014 Jessy wziela głęboki wdech i podala powoli reke mężczyźnie. Mial silne dłonie. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 22, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 22, 2014 Między złączonymi dłońmi pojawiło się światło, które pozwoliło Jess dostrzec szczegóły wyglądu Syda. Miał czarną czuprynę w zaawansowanym nieładzie. Jego twarz była blada, a świecące oczy lekko podkrążone. Ostre rysy twarzy i orli nos powodowały, że wyglądał bardzo poważnie, ale młodo. Jess poczuła palący ból w całej dłoni. - Kontrakt został zawarty - oznajmił Syd. Na wewnętrznej stronie dłoni dziewczynki pojawił się skomplikowany, okrągły wzór o białym zabarwieniu. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 23, 2014 Share Napisano Kwiecień 23, 2014 Jess spojrzala na reke. -Co ten symbol oznacza?-zapytala Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 23, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 23, 2014 - Ten symbol jest jak podpis na papierze. To pakt. A teraz ustalmy kilka spraw. Po pierwsze, na nazwisko masz Perceval. Po drugie, jestem twoim wujem i przygarnąłem cię po śmierci twojej ciotki. Po trzecie, mieszkasz w mojej rezydencji. Gwoli wyjaśnienia: Ten nieszczęśliwy śmieć tutaj jeszcze kilka minut temu był demonem, co - jak sama pewnie wydedukujesz - jest profesją przeciwną do mojej. Oczywiście, nie oceniam nikogo ze względu na pochodzenie; to nic osobistego, po prostu musiałem go zabić. No i napomknę tylko, że twoja ciotka również nie żyje - oznajmił. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 23, 2014 Share Napisano Kwiecień 23, 2014 -Ale... kiedy ty ją...?-mowila dziewczynka -Kiedy ty ją zabiles? Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 23, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 23, 2014 - Och, skąd przypuszczenie że ją zabiłem? Rozumiem że możesz mnie nie lubić, ale na litość boską... Nie obarczaj mnie za całe zło tego świata, ja dobru służę... Powiedzmy. tak więc nie, nie zabiłem jej. Zabiłem za to demona, który miał z nią kontrakt. Zerwanie kontaktu oznaczało dla niej śmierć, ale uwierz mi, lepsza śmierć niż pożarcie duszy przez tego szkodnika - stwierdził Syd. Kopnął rękę trupa. - Chodźmy już lepiej, pewnie ci zimno - powiedział. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 23, 2014 Share Napisano Kwiecień 23, 2014 Jessy trzesla sie z zimna. -Mhm-przytaknela, chociaż nie mogla zniesc mysli ze... bedzie teraz mieszkac z nim. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Arcybiskup z Canterbury Napisano Kwiecień 23, 2014 Autor Share Napisano Kwiecień 23, 2014 Jest godzina siódma. Nad Anglią zapanowały deszczowe chmury, przytłaczające swoją szarością. Cały dzień wydawałby się ponury i spokojny, gdyby nie porywisty wiatr niosący ze sobą krople deszczu i liście, jeszcze zielone po niedawno pożegnanym lecie. Oto rezydencja rodu Heathaway, wznosząca się niedaleko lasu i odgrodzona od niego grubym pasem ogrodów. Nie wszyscy są jeszcze na nogach. W obszernym pokoju na drugim piętrze łóżko wciąż jest zajmowane, o czym świadczy zwisająca z materaca ręka i kawałek stopy wystawiony poza kołdrę. To dziedziczka rodu, Elizabeth Anna. Piętnastoletnia dama, chociaż obecny stan może na to nie wskazywać... Pogoda nie jest inna również nad posiadłością rodu Baskerville. Krótko mówiąc - nie rozpieszcza. - Panno Perceval - powiedział cicho Syd stojący nad łóżkiem Jess. - Panno Perceval, pora wstawać i to już, bo użyję drastycznych środków w postaci wiadra zimnej wody na twojej głowie - ostrzegł. Wiadro zimnej wody nie byłoby w tym przypadku wskazane, bo i posiadłość Perceval pogrążona jest w chłodnej, jesiennej pogodzie. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mephisto The Undying Napisano Kwiecień 23, 2014 Share Napisano Kwiecień 23, 2014 Jonatan, siedział w spokoju na dachu rezydencji. Deszcz nie był dla niego niczym nieprzyjemnym, dodawał mu sił. Zawszę lubił gdy podczas wykonywania pracy, która od pięciu lat nie była jego głównym zajęciem, padało. Mógł wtedy mówić że nawet niebiosa rozpaczają nad losem osoby która zaraz odejdzie. Jego wygląd, poza delikatnie wydłużonymi włosami, obecnie rozpuszczonymi, pozostawał taki sam od pięciu lat. Westchnął cicho, i zszedł na dół. Wszedł do rezydencji, a upewniwszy się że nikogo nie ma w pobliżu, osuszył się. Ruszył do salonu. Teraz już tylko czekał aż Elizabeth się obudzi. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Mały Hehesz Napisano Kwiecień 23, 2014 Share Napisano Kwiecień 23, 2014 Jessy obudziła się. Podniosła głowę i na pół przytomna spojrzała na Syda. Potem znowu padła na łóżko. Jednak nie zamierzała spać. -O ranyyy-jęknęła Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Recommended Posts