Tablica liderów

Starałbym się odszukać osobę, ryzykując własnym życiem i zdrowiem, albo przynajmniej zgłosić reklamacje z cukierni w której składałem zamówienie i może,być może to wystarczy. Gdybyś rządził Equestrią, został obalony i mógł znowu odzyskać władzę czy zostałbyś znowu władcą czy oddałbyś innemu kucowi/stworzeniu który ci pomógł?

Robię ostatnio redesigny wlepek na Kucykon. Na razie mam tylko Dash i Twilight, ale planuje o wiele więcej, do lipca jeszcze dużo czasu.

Witajcie! Chcielibyśmy zaprosić was na największe wydarzenie tego lata w polskim fandomie My Little Pony, jakim będzie konwent Kucykon 2019, który odbędzie się w Warszawie. Kucykon będzie imprezą, która nawiązywać będzie do tradycji największych i najbardziej pamiętnych polskich konwentów jak My Little Konwent, Pony Congress, Vistulian i Middle Equestrian Convention, które niestety należą już do przeszłości, a które pozostawiły w 2016 roku popyt na tego typu imprezy. Stąd decyzja o organizacji nowej imprezy tego kalibru. Jednak Kucykon nie będzie totalnym powieleniem formuły wyżej wymienionych konwentów. Oprócz części szkolnej przewidzieliśmy mnóstwo atrakcji na świeżym powietrzu takich jak LARP, gry miejskie, gry sportowe czy ognisko, choć oczywiście nie zabraknie turnieju w trotmanię, karaoke, klasycznych gier fandomowych, prelekcji itd. Więcej informacji wkrótce. 12-14 lipca 2019 Bednarska Szkoła Podstawowa ul. Raszyńska 22, Warszawa REJESTRACJA (potrwa do lipca) REJESTRACJA DODATKOWA (atrakcje, stoiska, wolontariusze) REGULAMIN CENA WEJŚCIÓWKI: 30 PLN

Przez te wszystkie wolne dni mam wrażenie, że dziś jest niedziela

Początek opowiadania to opis szarego miasta, jakim jest Stalliongrad, oraz jego szarych mieszkańców. Malvagio świetnie oddaje panującą (a jakże) szarą, duszną atmosferę tego miejsca, łącząc opisy metropolii z myślami i odczuciami głównego bohatera. A jak prezentuje się sam Tesoro? Moim zdaniem całkiem oryginalnie – mamy tu do czynienia z nietoperzowym kucem, który nie jest strażnikiem, a kimś zupełnie innym: artystą. I to artystą pochodzącym z Kryształowego Królestwa, którego charakteru dodają wtrącane od czasu do czasu włoskie słówka. Towarzyszą mu w tym opowiadaniu jeszcze dwie postaci: pozornie cicha i posłuszna, a jednak niepozbawiona charakteru i hartu ducha Irina oraz jej zgorzkniały dziadek. „Magnum Opus” stoi w dużej mierze doskonałymi opisami: wnętrze domu Karamazowa idealnie koresponduje ze stanem emocjonalnym właściciela, zaś opisy tańca są tu nie tyle techniczne, co raczej mistyczne, pozwalają czytelnikowi wczuć się w postać tancerza i zrozumieć towarzyszące mu w ruchu emocje. Fabuła opowiadania została starannie przemyślana, nie ma w niej dziur, relacje między postaciami rozwijają się we właściwym tempie, a końcówka jest dokładnie tak szokująca i emocjonalna, jak powinna. Do tego to ostatnie zdanie! Forma opowiadania jest moim zdaniem bez zarzutu, dlatego też w oparciu o powyższe argumenty oddaję głos na EPIC i zachęcam wszystkich do zapoznania się z (jakże słusznie zatytułowanym) „Magnum Opus”.

Najlepszego w dniu urodzin przyjacielu

Zaczął szukać pracy. Co byś zrobił, gdybyś dostał omyłkowo tort urodzinowy przeznaczony dla kogoś innego w dniu urodzin?

Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin!

Nie, nie przynoszę dziś nowych rozdziałów, chciałem tak po prostu napisać jakiś post. Co z tłumaczeniem? Aktualnie stoi w miejscu. Studia póki co są czasochłonne, na dodatek staram się o jakąś pracę na wakacje, przez co nie jestem w stanie poświęcić na fandom tyle czasu, ile chciałbym. Mam co prawda jakieś 25 rozdziałów zapasu, jednak niestety moja korektorka i prereaderka, @karlik, która wykonała sporo wybornej roboty przy opublikowanych dotychczas rozdziałach, nie daje znaku życia. Nie chcę publikować tego tłumaczenia, bo wiem, że mogą się w nim kryć jakieś większe babole, pragnę dostarczyć produkt o możliwie najwyższej jakości. Nie, nie zamierzam porzucić tłumaczenia, zwłaszcza teraz, gdy przetłumaczyłem już prawie 60%. Przyznam szczerze, że parę razy korciło mnie, by to zrobić, ale udawało mi się jednak za każdym razem wziąć w garść. Szkoda tylko, że się to tak przedłuża. Jeszcze rok temu pisałem, że ostatni rozdział wydam najpóźniej w marcu tego roku, tymczasem zaczął się już maj. Przepraszam, ale życie jest ciężkie. Może niedługo coś się pojawi, najpewniej w wakacje. Z tego miejsca pragnę pozdrowić wszystkich czyteników, tych, którzy czekali i tych, którzy czekają nadal. Bądźcie cierpliwi. Coldwind