Cahan

Przerwa?! Ale jak to?! Dawaj mi kolejny rozdział! Przerywać w takim momencie! [Powiedziałabym, że nie tak Ciebie uczyłam, ale takie akcje są bardzo w moim stylu.] Rozdział z jednej strony jest wybitny - fabuła, opisy, ten wiedźmiński, prostacki humor. Pięknie. Zaciekwiłeś mnie. A zakończenie - największe moje WTF w historii fanfikcji, a wiedz, że widziałam już człowieka-tramwaja. Z drugiej - niektóre zdania to koszmar. Potworki językowe. Wybacz, że nie zaznaczyłam. Dużo powtórzeń. Rzygające kuce. I największy kwiatek - wcześniej pisałeś, że Twoje kuce mają menstruację [zabiję Cię za to], a teraz mają ruję. Poprawisz te okresy w poprzednich rozdziałach czy zostawiasz dwie takie sprzeczności? I wszędzie powtórzenia. Dalej. Mimo wszystko - w końcu uznałam, że Wiedźma jest gotowa. Głosuję na Epic za super klimat, fajnie wykreowanych bohaterów, fascynujący świat i fabułę, która nie pozwala się oderwać. A całość napisana lekkim, choć może nie idealnym stylem.

Dobra, od wczoraj ruszył o 1 %. Mam 870 Loyalty, 380 Magic, ale niedostatek Honesty i Laughter. Generosity też się kończą.

Który? Loyalty nie ruszyło się od rana. Magic też stoi.

- borowikowa mojej babci - z mrożonych borowików - brokułowa mojej babci - rosół - krupnik na żeberkach

1. Nie ten temat. 2. Za darmo nie, bo obecnie nie mam czasu. Ale jestem sprzedajną istotą, więc przyjmuję komisze i art trade.

Bananów w średniowiecznej Europie nie mieli - oto cały sekret. No i jabłka się nie gniotą, więc można spokojnie je poupychać w sakwy. Dania na ciepło to produkty typu "po grze" - czyli ciepłe i pakowne. Ale zdecydowanie wygrywa suszone mięso - szczególnie w formie kiełbas. Nie psuje się, jest pożywne i zajmuje mało miejsca.

Jako larpowiec powiadam wam jabłka, kabanosy, suchary, kiełbasy typu kindziuk, no takie surowe, suszone mięso. One nie mogą się zepsuć. Do bukłaka wodę, ale to nie jest konieczne, bo zawsze znajdzie się jakaś rzeka czy strumień. Przydają się chińskie zupki i kisiele.

Raz dałam skipa i teraz jest ok.

W BB jest w 9 fali.

Nie o to chodzi - bo czasami konkretny status się dalej chce obserwować, a czasami nie.

To jest dokładnie to samo co w torebkach.

Proponuję opcję odśledzania statusów na forum. Jakiś przycisk obok danego statusu.

Jestem dumna z większości swoich fików. Za różne rzeczy. Cień Nocy - bo długie i dalej nie rzuciłam tego w cholerę. Popioły - klimat. Everyday a Little Death i Kwiat Paproci - za pogańskie kuce, klimat i za to że osiągnęłam zamierzony efekt. Rosiczki Atakują - bo napisałam fika o miłości swego życia. I mi się podoba. Czarny Polak - ciężko o większą szmirę xD Jestem za optymistyczna, wiem.

Co nieco bazgrołów z serii "na ćwiczeniach i w przerwach w nauce" Przy następnej okazji postaram się odkopać ołówki i wrzucić coś porządnego.

Skaj, napraw, bo nie działa.

A może po prostu nie mówi, bo mu się nie chce? Wydaje mi się być 100% introwertykiem i najzwyczajniej w świecie konwersacje o pogodzie i imieninach cioci go nie bawią.

Biofizyka, biologia, chemia, stomatologia społeczna.

Mój mały kucyku! Mordecz, kotku! Mój drogi Mordeczu! Potencjał jest, owszem. I o tym potencjale będzie więcej przy kreacji bohaterów, a nie świata i fabuły. Fakt, że najpopularniejsza jest groteska, jest też coś takiego jak tworzenie pozornej sztampy - jak zwykłam to nazywać. Ale takim zabawom z czytelnikiem zamierzam poświęcić czas w dalszych częściach serii. Co do Richarda Rahla... NEIN! Kim Richard Un: leśniczy, król, czarodziej obu magii, Poszukiwacz Prawdy, ultra rzeźbiarz, super kochanek, Honorowy Członek Błotnych Ludzi, najlepszy piłkarz świata, ten który nawróci każdego na właściwą drogę, ultra przystojny, wychowawca chimer i dzieci... Pewnie coś pominęłam, ale nieważne. Rysiek to postać wyidealizowana do bólu. I nie wyszło jej to na dobre. Książki z tej serii ratują postacie drugoplanowe, bo sam Rahl to... Mary Sue. Motyw wybrańca nie jest zły. Większość motywów przedstawionych w Ponragonie nie jest zła sama w sobie. Złe jest upychanie ich razem ile wlezie. Pozdrawiam Twoja Księżniczka Celestia Cahan I Jadowita

Rozdziału jeszcze nie czytałam [wkrótce nadrobię], ale co do krzyków podczas napadów - kiedyś jak mnie napadnięto nie byłam w stanie wydobyć z siebie głosu. Tylko cicho spuściłam napastnikowi manto. Więc to akurat nie jest takie dziwne.