Make Tea, Not War [PL][Oneshot][Comedy][Random]

[Dolar84]

W krótkiej przerwie pomiędzy kolejnymi tłumaczeniami DeadDerpyverse zdecydowałem się na szybkie machnięcie czegoś zabawnego, lekkiego i przyjemnego. Takim oto sposobem przedstawiam tłumaczenie króciutkiego opowiadania o Królewskich Siostrach. Autorem jest Trials.

 

 

 

"Make Tea, Not War"

 

Tłumaczenie

 

 

Życzę miłej lektury i doskonałej zabawy, jak zwykle licząc na komentarze i konstruktywną krytkę.

 

Do następnego tłumaczenia!

[Bester]

Ludzie, powiadam wam, czytajta, bo warto. Jest co Kawał świetnego randomu z domieszką komedii, podane w porcelanowej zaprawie Canterlot. Rozkoszujcie się smakiem i aromatem opowiadania, aż do ostatniej kropli... wyrazu!

[Gandzia]

Tja, już widzę tego sequela: pojawia się nowy wróg, Celestia robi to, co w tym ff. A tu figa, bo nowym złym jest żubr/niedźwiedź z odpowiednim napojem...

 

Poza tym zgadzam się z besterem - kto nie czytał, ten trąba! Zwłaszcza że opowiadanie długie nie jest, można na nie poświęcić te pięć minut i nie będzie to czas zmarnowany.

[Airlick]

O, pamiętam to, czytałem, jak tylko wyszło. Cudeńko. Wiele śmiechów zostało wykonanych.

[WładcaCiemnościIWszelkiegoZła]

Przyjemnie się czytało, uśmiech z twarzy mi nie schodził, warto to przeczytać

[plx]

Banan na gębie niemalże od początku Przetłumaczyłem tą nazwę i nie wyszło nic strasznego. A może to google translator jest głupi? 

[aTOM]

Lekkie, przyjemne, zabawne. Jak zwykle bardzo dobre opowiadanko w bardzo dobrym tłumaczeniu. No i oczywiście popełniłem błąd polegający na sprawdzeniu sobie nazwy herbaty 

 

A tak z innej beczki: Dolar, stahp! W takim tempie w życiu cię nie przegonię w ilości przetłumaczonych fików! ;p

[Gandzia]

Przetłumaczyłem tą nazwę i nie wyszło nic strasznego. A może to google translator jest głupi? 

 

To drugie. Jak już wrzucisz tę nazwę do google translatora, to kliknij na "stołek" po prawej i sprawdź, jakie są inne opcje tłumaczenia...

[Dolar84]

aTOM - przegonisz na pewno Zauważ zresztą, że większość moich tłumaczeń (głównych projektów nie licząc), to takie drobnostki, które się robi w godzinkę-dwie. Tak dla relaksu No i Ty już masz jeden duży projekt na koncie, a ja dopiero ze swoim się borykam.

 

Co do tłumaczenia nazwy herbaty pewna ciekawostka, którą wysłał mi autor rzeczonego opowiadania:

 

 

 

Trials:

No problem! Okay, I'll just pretend to understand the page

And I'm glad you picked up on that Swahili translation... No one else seemingly did.

 

Wygląda na to, że polska część fandomu jest zdecydowanie bardziej dociekliwa od tej zachodniej

[Ver]

I... nie wiem co powiedzieć? 

 

<patrzy na Earl Grey obok siebie> Phi... zdam te studia!

 

Tak czy owak, przednie, nie powiem. 

[Niklas]

Hmm, zatem postanowiłem skomentować tego fica stosownym obrazkiem:

 

 

Wątpię, by była potrzeba dodawać czegoś więcej

[miskof]

Tekst krótki, ale spory random prezentuje. Najważniejsze, że herbatka dobra.

[Poranny Kapitan Scyfer]

Herbatka dobra, opowiadanie dobre, nazwa herbatki też dobra

I jak ładnie pokazuje rozwiązywanie problemów w stylu Księżniczki Celestii

[Dolar84]

Wykorzystam okazję by nieco podbić temat, gdyż Jedenrożek wybrał ten oto fanfik do zrobienia z niego nagrania. Można je przesłuchać tutaj.

 

Wielkie dzięki

[Hoffman]

Być może będzie to kontrowersyjne, ale mnie osobiście niniejsze opowiadanie ani nie porwało, ani nie wyróżniło się czymś szczególnym, nie zdziwiłbym się, gdyby za jakiś czas kompletnie wyleciało mi z głowy  Na usta ciśnie się określenie „nijakie”, jednakże użycie go byłoby bardzo krzywdzące dla tegoż tytułu, a powstrzymuję się dlatego, że ma on swoje atuty – w swojej prostocie, brzmieniu oraz pomyśle, opowiadanie jest bardzo klasyczne i radzi sobie z przywołaniem uczucia nostalgii, pierwszych lat fandomu całkiem nieźle. Po drugie, kreacje bohaterek wypadają bardzo serialowo, nie brakuje też humoru, dzięki czemu dialogi między nimi (jest to główna część opowiadania, zbyt wielu opisów tu nie uświadczymy) wypadają sympatycznie i człowiekowi podczas lektury jest po prostu miło.

 

Kłopot w tym, że o ile absolutnie nie żałuję czasu poświęconego na te trzy strony fanfikcji (konkretniej – polskiego przekładu), o tyle po zakończeniu czytania odczuwam... nic. Na tle innych, klasycznych opowiadań, a także pozostałych tłumaczeń w wykonaniu Dolara84, które do zdążyłem zbadać i skomentować, ten tekst wypada chyba najbardziej blado. I to wcale nie dlatego, że nie jestem fanem herbaty, gdyż rzeczywiście, o ile o wiele bardziej wolę kawę, nie pogardzę dobrym naparem, a rozpływanie się Celestii nad świetnością tego napoju nie tylko do niej pasuje, ale jest czymś, pod czym obiema kończynami mogę się podpisać. Zgaduję, że po prostu nie jest to mój typ humoru, no i na tym etapie nie „jara” mnie coś takiego, że: „O matko, to znowu Sombra!”, tym bardziej, że ostatecznie... nawet nie wiem, co wynika z opowiadania ponad to, że herbatka jest dobra na wszystko. Tekst po prostu się skończył. I tyle.

 

Aczkolwiek wcale bym się nie zdziwił, gdyby to wszystko też było nawiązaniem do jakiegoś serialu/ skeczu/ dowcipu, tylko ja nie zrozumiałem kontekstu. W każdym razie, jeżeli chodzi o treść, to jest klasycznie, serialowo, miło i lekko jak piórko, ale przychodzi mi do głowy sporo innych tytułów, które zrealizowały to samo dużo lepiej, a i zdołały zapaść w pamięci w bardziej charakterystyczny sposób niż „aha, to tamten fanfik o Celestii pijącej herbatę”. Poważnie, „Pinkie Pie And Celestia Have Some Tea” zapamiętałem lepiej, w ogóle, spoglądając wstecz, tamto opowiadanie wydaje mi się barwniejsze. A też było o piciu herbaty... poniekąd.

 

Cóż, czasem tak bywa, że wszystko jest na swoim miejscu, pasuje i bawi, ale gdy jest po wszystkim pozostają mieszane odczucia. No to może w takim razie warto by było przejść do formy? Poza jednym, brakującym wcięciem akapitu na pierwszej stronie, nie uświadczyłem widocznych, poważniejszych błędów i przekład stoi na bardzo wysokim poziomie. Nie po raz pierwszy zresztą, magia angielskiego tłumaczenia płynnie przeszła w ojczysty język i opowiadanie brzmi równie dobrze, co w oryginale, toteż czytelnik płynie po opisach, gdy przewijają się dialogi, słyszy w głowie znajome głosy, widzi oczyma wyobraźni mimikę, czuje smak i aromat herbaty. Tylko i aż tyle. Jak przy okazji „I'll Kill You With My Teacup”, całość wypada, jak to wówczas ująłem, stylowo.

 

Tempo akcji bardzo sprawne, acz wynika to (moim zdaniem) ze zdecydowanej dominacji dialogów nad zwykłymi opisami, acz narracja, która przewija się między poszczególnymi tekstami, przejmuje część obowiązków hipotetycznych opisów, dzięki czemu udało się uniknąć wrażenia przegadania tego jakże prostego wątku. Natomiast, na dzień dzisiejszy, nie wiem co to za [Random], ale w materii tagów jestem średnio kompetentny, no a ten konkretny tag to chyba jeden z tych, odnośnie których moja intuicja bywa najbardziej zawodna, ale być może znowu czegoś nie rozumiem, więc będę powściągliwy w osądach

 

Czy warto sięgnąć po to opowiadanie? Myślę, że chyba tak. Zależy jak na to spojrzeć, mnie osobiście czegoś tutaj brakuje i tekstu nie przyjmuję tak ciepło, jak inne wybrane tłumaczenia przygotowane przez Dolara84, ale dla spokojnej, opanowanej Celestii, skupionej na chłonięciu najdrobniejszych smakowych niuansów z herbaty, dla Luny, z która utożsamiam się dużo bardziej, za sprawą kawowych upodobań, czy wreszcie dla Twilight, która po prostu nie może się oprzeć potędze boskiego naparu, warto. To zaledwie trzy strony, które sprawdzają się jako czasoumilacz, lekka lektura na każdą porę dnia i nocy, jednakże mogę pomyśleć o paru innych dziełach, które robią tę robotę lepiej, przynajmniej dla mnie.

 

Koniec końców, warto przeczytać i wyrobić sobie własne zdanie. Wszakże lektura powinna zabrać mniej czasu, niż zaparzenie herbaty, więc nawet gdyby miał to być czas stracony, napój nawet nie zdąży ostygnąć  Ale myślę, że to nie wchodzi w grę. Jak można zaobserwować, sam finalnie mam mieszane wrażenia, ale nie żałuję. To chyba też można odnotować jako plusik

[Sun]

Aż dziwne, że ja tego nie skomentowałem jeszcze. Cóż, pora się poprawić. 

Bo to naprawdę zabawna historyjka o potędze zwalczania zła z użyciem herbaty. Ale w sposób pośredni, a nie bezpośredni jak w I kill you with my cup of tea. Ten spokój Celestii, te reakcje Luny na to, że jej siostra popija herbatę zamiast bronić kraju i ta Twilight na końcu… Solidnie się z Iskierki uśmiałem. To wszystko tworzy zabawną i harmonijna całość. 
Owszem, pewnie dałoby się z tego tematu wycisnąć dużo więcej, ale jak na trzy strony to mamy fajne, pomysłowe i zabawne scenki. Polecam.