Tablica liderów

Dziękuję wszystkim za nadesłane prace. Teraz czas dla jury na ich sprawdzenie. Wyniki obu części zostaną podane w tym samym czasie i będą, kiedy będą. Pewnie nie za szybko.

Lul, ludzie są mega "inteligentni", obecnie aktorka podkładająca głos pod Abby, dostaje sporo gróźb od graczy, ponieważ postać której użyczyła głos zabija jedną z głównych postaci z jedynki. Ludzie życzą rychłej śmierci jej rodzinie, a jej samej że ją znajdą i zabiją, plus masa wyzwisk od najgorszych...

Po "zaledwie" nieco ponad 290 godzinach grania moja wyspa w Animal Crossing ma najwyższą notę, czyli pięć gwiazdek

No dobra... Ostatni rozdział tego fika. Rozdział 19 – Prawdziwe zakończenie, link: https://docs.google.com/document/d/1mrHi8-4eRl6gVKaEa3J8EfXySkCJ-c7sJG-FPvRLmhg/edit To już jest koniec. Przynajmniej tej części. Jako autor tego fanfika mogę przyznać, że to była długa, czasem wyczerpująca, ale również ekscytująca podróż. Napisanie tej historii zajęło mi prawie dwa lata roku i nie spodziewałem się tego, rozrośnie się do takich rozmiarów. Właściwie to na pomysł napisania tego fanfika wpadłem pod wpływem chwili. Myślałem, że porzucę to dość szybko, ale jakoś tak się zdarzyło, że przebrnąłem przez wszystkie rozdziały, poświęcając na to setki, jeśli nie tysiące godzin. Warto było. Świetnie się przy tym bawiłem, a rozmyślanie nad następnymi posunięciami w fabule, aby to wszystko jako tako trzymało się logiki, było niekiedy interesującym wyzwaniem. Ostatecznie wiele pomysłów, które miałem na samym początku, nigdy nie ujrzało światła dziennego. Wiele pomysłów pojawiało się w trakcie pisania, przez to musiałem wracać do wcześniejszych fragmentów i zmieniać wydarzenia w taki sposób, aby wszystko miało sens. Nie mówię oczywiście, że tak jest w stu procentach, pewnie jakieś dziury w fabule istnieją, a jeśli nie, to tym lepiej. Cóż, nieocenioną pomocą wykazało się paru korektorów. Oczywiście ich skład był płynny i zmieniał się z czasem. Niektórzy zostawali na dłużej, potem odchodzili, a na ich miejsce pojawili się kolejni. Chcę z tego miejsca podziękować: Sunowi, RedMadowi, KacperowiQ, Darkbloodpony’emu, Lyokoherosowi oraz Nahesie. Dzięki! Wasze poprawki i wsparcie okazały się być nieocenione i sprawiły, że fanfik zyskał na jakości. @Sun @RedMad @Darkbloodpony @Lyokoheros @Nahesa Chciałbym również podziękować wszystkim na oceny, za komentarze i za śledzenie tej historii. Tak naprawdę to dla Was istnieje ta historia. Gdyby tak nie było, nigdy bym jej nie publikował, bo kimże jest artysta bez swojej widowni? Zawsze lubiłem wymyślać historie, a teraz jeszcze miałem okazję się nią podzielić. Jeszcze raz dziękuje! Co dalej? Cóż… jak to zostało napisane w samym fanfiku, przyszłość okazuje się być nierozwikłaną tajemnicą. Można jedynie przypuszczać i oszacować szanse. Mogę jedynie powiedzieć to, że ciąg dalszy nastąpi i to z pewnością zeżre sporo czasu. Oprócz pisania mam również inne zainteresowania, nie mówiąc o obowiązkach. Możliwe, że zrobię sobie przerwę lub po prostu zajmę się innym fanfikiem, który chodzi mi po głowie. A jakim? Tego być może dowiecie się już wkrótce… Chciałbym jeszcze nadmienić, że zrobiłem ankietę w tym temacie, więc możecie w niej oddać głos. Zachęcam również do komentowania i oceniania, abym miał lepsze spojrzenie na to, co powinienem poprawić! To tyle ode mnie. Pozdrawiam!

Władcy Wiatru Tagi: [Slice of Life] [Violence] [Political] Do Everfree, stolicy Equestrii, przybywają rycerze dominium Królewskich Sióstr by wziąć udział w turnieju z okazji święta Dies Triumphi Solis Invicti. Baron Luco d’Sarisolla z Fralii reprezentujący miasto Ligurii zostaje jednak po drodze napadnięty przez bandytów i okaleczony. Od śmierci ratuje go interwencja tajemniczego nieznajomego. Nie będąc w stanie dalej walczyć - baron Luco prosi by ten go zastąpił. Choć nie może tego jeszcze wiedzieć, prośba ta zmieni Equestrię w sposób jaki nigdy nie mógłby sobie wyobrazić. Opowiadanie dzieje się w uniwersum Koła Historii. Znajomość niewymagana, acz rekomendowana. Prolog Władcy Wiatru Epilog

Ok leci Ficzek https://docs.google.com/document/d/1YZ-VnNXdQc_aoWjXLFt_sF7CVJ4sambqylRtRZ1Pq1Q/edit?usp=sharing mam nadzieję że mieści się w kryteriach.

A więc po dwóch latach posuchy udało mi się ukończyć dziesiątkę. Dlaczego zabawiłem się w George R.R Martina? Odpowiedź jest tylko jedna - życie. Obiecuję, że tym razem na jedenastkę nie będzie trzeba długo czekać (mam nadzieję).

Nigdy się nie malowałam i się nie znam, ale to co było w linku będzie mi się śniło po nocach. Najsmutniejsze kiedy widzę jak niektóre dziewczyny z długimi pazurami muszą nienaturalnie wyginac palce żeby coś włączyć na telefonie :c