W poszukiwaniu harmonii - [zabawa] sesja RPG (Drużyna Wolnej Equestrii)

[Rebon Alchemist]

(Mam rozumieć, że ty Dakelin jesteś wampirzycą w ludzkiej formie? Pytam bo nie zrozumiałem ale jeśli tak no to fajnie. Im więcej humanoidów tym lepiej )

Stalowy pomagał nowicjuszom w treningu co przynosiło coraz lepsze efekty lecz nadal brakowało im do mistrza. Ciągle myślał o mieczu przez co nie był w pełni skoncentrowany. Nagle wpadł na prawdopodobnie dobry pomysł który mógł się udać.

- Grim wybacz ale muszę iść do biblioteki. To ważne.

Rzekł do ogiera i szybko pobiegł w stronę celu. Mijał po drodze różne kuce które patrzyły na niego ze zdziwieniem. Po pewnym czasie doszedł do poszukiwanego miejsca.

- No to teraz szukam książek o Alchemii.

Powiedział do siebie i zaczął szukać. Po chwili zobaczył płaczącą postać. Rebon lekko się zjeżył, gdy poczuł aurę, dobiegającą od istoty. Nie widział twarzy przez kaptur a tym bardziej nie wiedział kto to jest. Podszedł trochę do postaci i zapytał spokojnie:

- Przepraszam, czy coś się stało?

Chłopak czuł, że skądś zna tą osobę ale był w przygotowany na wyjęcie miecza, jeśli go zaatakuje.

(Czy Masked też jest w bibliotece?)

[Dakelin]

(Tak, Masked jest w bibliotece i nie, Dakelin jest elfem.   )

Dakelin wyczuła od kogo wyczuwała podobną aurę wampiryzmu. Ta osoba była na pewno w bibliotece. Tylko kto to był? Nagle usłyszała głos. Był to głos Rebona. Potajemnie wyjęła nóż motylkowy. Powiedziała: Zdradziłam was. Wszystkich. Nie zasługuje na wasz szacunek. Dakelin zdjęła kaptur i pokazała Rebonowi swoją nową formę. Stałam się wampirem, Stalowy. Może i jestem podobna do ciebie ciałem ale to nie ma większego znaczenia, Rebon. Rzuciła nożem w podłogę. Pomogę wam jak tylko mogę. Podniosła nóż. Pewnie i tak nie uwierzysz kim jestem.

Edytowano Styczeń 17, 2014 przez Dakelin

[Nightmare]

Poke zajmowała się nauką. Starała się nauczyć jak najwięcej przydatnych zaklęć. Robiła to wciąż, bez przerw. Każdy kucyk może się zmęczyć, prawda? No właśnie... Jednak dalej się uczyła. Chciała się uczyć do bólu głowy lub zmęczenia, cokolwiek wcześniej się zdarzy.

[Po prostu Tomek]

[Przepraszam za jednolinijkowy post, ale nie potrafię w ciekawy sposób po raz enty opisać, jak to moja postać zachęca współtowarzyszy i tak dalej, i temu podobne. Tak na boku, czy tylko mnie się zdaje, że ta sesja robi się coraz dziwniejsza?]

 

Grim jakoś specjalnie nie zareagował na szybko rzuconą uwagę towarzysza. Był niestety zbyt zaaferowany i zajęty szkoleniem mniej obytych z orężem.

[Rebon Alchemist]

(Nie, nie tylko tobie)

Alchemika nie zdziwiło nowe ciało Dakelin tylko jej moc. Nigdy nie widział wampira i nie wiedział do czego są zdolni. Przez głowę przelatywały mu różne wyobrażenia wampirów i tego co robią. Mimo to nie było po nim czuć strachu i był wyjątkowo spokojny.

- Co takiego zrobiłaś, że nas zdradziłaś? - Zapytał nie czekając na odpowiedź - Tym, że jesteś tym kim jesteś? Nie powinnaś tak mówić z resztą pewnie miałaś jakiś powód.

Usiadł koło niej pod ścianą. Jeszcze bardziej odczuwał aurę Dakelin jednak nie przejął się tym.

- Wiesz jak ja się stałem człowiekiem? To się stało gdy byliśmy przy gospodarstwie jakiegoś farmera. Nagle Masked gdzieś poszedł i po jakimś czasie wybiegła z domu klacz z dzieckiem które było chore przez czarną magię. Żadna magia nie mogła mu pomóc i mogłoby się wydawać, że źrebię umrze. Wtem wyrwałem się jak szalony z chęcią udzielenia mu pomocy. Narysowałem na ziemi krąg transmutacyjny i położyłem w nim dziecko by uleczyć je dzięki Alchemii. Wszystko szło fajnie i dziecko wyzdrowiało ale ja byłem już inny i taki zostałem.

Rebon spojrzał na swoją stalową rękę i zacisnął pięść która wydała charakterystyczny dźwięk metalu.

- Ale nie poddałem się - rzekł ponownie - wstałem, poszedłem dalej przed siebie i nadal idę. Dlatego ty też nie powinnaś się użalać nad sobą i wstać.

Alchemik podniósł się po czym z uśmiechem wyciągnął rękę do dziewczyny.

Edytowano Styczeń 17, 2014 przez Rebon Alchemist

[Dakelin]

A czy ty zapłaciłeś najwyższą cenę? Czy oddałeś najcenniejszą rzecz jaką możesz mieć!? CZY STAŁEŚ SIĘ TAM SWOIM MARZENIEM I OKAZAŁO SIĘ ŻE JESTEŚ POTWOREM!? Całe oczy zaświeciły się na czerwono i zaczęły lekko przygasać. Dzięki za pomoc. Wampirka lekko uśmiechnęła się do człowieka i założyła kaptur. Naprawdę dzięki. Wstała na nogi okryła się płaszczem. Niestety nie wiem jak wykorzystać wszystkie moce wampira. Dowiedziałam się że wampiry posiadają 4 stadia. Każde kolejne następują pod wpływem czasu kiedy wampir nie żywił się krwią. Może to dziwne pytanie ale wiesz może gdzie jest cokolwiek na czym mogłabym zawisnąć? Muszę nauczyć się najwięcej akrobatyki jak mogę

Edytowano Styczeń 18, 2014 przez Dakelin

[Arceus]

(w jakim sensie dziwniejsza? mi też wypada przeprosić za jedną linijkę, ba kilka słów, ale nudy osoby czekającej specjalnie opisywać nie muszę...)

 

Nick w dalszym ciągu czekał na swoją kolej.

[Giercownik13]

Rocky , Carm i Lenita powoli zbliżali się do miejsca bytności Shadow. Rocky zapytał Lenitę: A ile ty właściwie masz lat , Lenitko ? Po czym pocałował zagłębiając się w jej wzroku jak w głebokim morzu.

[LenitaPegazica]

-ymn, klaczy o wiek sie nie pyta.-Powiedziala odpychajac go od siebie. Przyspieszyla kroku i zaczela isc przy Carm. Czula sie tak dziwnie, w srodku czula, ze nie jest na to gotowa.

[Giercownik13]

Rocky dobiegł do Lenity i Carm , nieco zaczerwieniony i wydusił z siebie tylko jedno , krótkie zdanie : Przepraszam , nie wiedziałem , nie chciałem być niegrzeczny.

Edytowano Styczeń 18, 2014 przez Giercownik13

[LenitaPegazica]

Ona sama sie zaczerwienila, powinna cos powiedziec, ale nie chce byc niemila.

-Nic sie nie stalo...-powiedziala troche niesmialo a troche smialo. Jej glos lekko drzal.

[Giercownik13]

Nic , nic - Rocky zająknął się na dość długi moment - Nic się stało Lenita . Jeśli pani pozwoli , to czy można wiedzieć ile panienka ma lat ? - Uśmiechnął się Rocky - Czy jednak nie ?

[LenitaPegazica]

-Ja... ja mam pietnaście lat.-ostatnie słowa wypowiedziała tak cicho jak tylko potrafiła. Jej szept przybrał bardzo smutną barwę. Lenita stała się smutna i posępna. Nie wiedziała co robić, nie wiedziała też co ma czuć, chyba się trochę pogubiła. Spuściła głowę i postanowiła iść dalej. ,,To takie głupie... spokojnie, to nic takiego. To przecież tylko drobna rozmowa. Nie masz czym się denerwować czy też stresować. Uspokój się." Często mówiła do siebie w myślach. Westchnęła i podniosła wysoko głowę. Delikatnie uśmiechnęła się do ogiera. Lekko rozprostowała skrzydła, już chciała zacząć lecieć. Jednak się zachamowała. Zaczęła tylko lekko nimi poruszać w rytm jej kroków.

[Giercownik13]

Rocky oparł kopytko o swoje prawe ramię i powiedział do siebie w myślach: Nie martw się , nic się przecież nie dzieje , nie dała mi liścia , kosza też nie , więc czym ja się tutaj zamartwiam ? - Po czym rzekł do Lenity opierając się na niej drugim kopytem przez co się rozjechał , a chwile później stanął normalnie opierając kopyto o Lenitę : Spokojnie. Przecież nic się nie stało nie smuć się . - Po czym przytulił się i pocałował ją w usta jednocześnie , czując jak mièkkie futro ona ma i jakie piękne oczka.

Edytowano Styczeń 18, 2014 przez Giercownik13

[Cassidy]

- yyyhhhh... - Wzdychnęła do siebie klacz - A może koniec tych romansów? Opuźniacie marsz... A ja mam 16 lat, fajnie, nie?

Spojrzała raz jeszcze na zakochanego ogiera, spóściła łebek i otarła kopytko o kopytko, czuła się dość dziwnie.

[Giercownik13]

Rocky patrząc na Carmelittę z miną zawadiaki zaczął oglądać ją dookoła , po czym , wyrzucił w stronę Carm małe zdanie : Ktoś tu jest zazdrosny - Po czym zapukał do drzwi Shadow

Rocky rozłożył skrzydła , po czym zaczął lecieć za Lenitą .

Hej - Rocky dalej gonił Lenitę krzycząc za nią - Czemu uciekasz ?

Starajmy się edytować poprzednie posty, by nie zawalać tematu jedną wiadomością pod drugą ~Draques

[Cassidy]

Carmelitta jednak stała nie pokazując żadnych podpowiedzi.

Po czym rzekła : Rocky..ja...

I przerwała słysząc jak Rocky puka do drzwi.

A potem..uciekł

Edytowano Styczeń 18, 2014 przez Wilk Cassidy

[Giercownik13]

Gdy nie udało mu się dogonić Lenity ,Rocky zszedł na ziemie , po czym podszedł ku Carm. Mów , mów - Rocky przestał pukać do drzwi - Chętnie się dowiem co chciałaś powiedzieć - Powiedział Rocksplash odwracając się przodem w stronę Carmelitty.

Edytowano Styczeń 18, 2014 przez Giercownik13

[Cassidy]

- Nic takiego, to już .. eh.. ni ważne...Tylko, ty i Lenita ciągle gdzieś biegacie razem, a ja się czuję jak.. piąte koło u wozu - Wzdychnęła klacz po czym podniosła głowę i spojrzała Rockiemu w oczy.

[LenitaPegazica]

(Hej, musimy troszkę zwolnić, albo chociaż pisać dłuższe posty. By nie powtórzyło się to samo co wcześniej :/ )
Lenita wylądowała, podeszła do nich nie za bardzo orientując się wsytuacji. Stanęła, więc niepewnie z boku z zaciekawieniem słuchając swoich przyjaciół. ,,To pewnie z mojej winy, będą teraz problemy. Znowu zrobiłam coś nie tak..." Zamyśliła się na  chwilkę i niechętnie wróciła do rzeczywistości.

[Rebon Alchemist]

Rebon uśmiechnął się do Dakelin i zaczął zajmować się tym, po co tutaj przyszedł. Szukał księgi o Alchemii by móc dowiedzieć się czegoś więcej o transmutacji oręża.

[Giercownik13]

Ej nie martw się - Rocky uśmiechnął się (w stylu ) po czym podszedł ku Carm - Chcesz , to mogę cię pocieszyć , popatrzył jej prosto w oczy , najgłębiej jak umiał. (Ja zwalniam)

Edytowano Styczeń 18, 2014 przez Giercownik13

[Cassidy]

Dziękuję Rocky, ale.. - Spojrzała na przestraszomą Lenitę - Em.. jej też przydała by się pomoc, ale tyum razem PRZYJACIÓŁKI.

Stanęła obok Lenity i ją rozweselała,

- No ja nie mogę?! Kiedy ona nam otworzy te durne drzwi!? XD

[LenitaPegazica]

-Nie wiem, będziemy tak czekać chyba kilka godzin.-powiedziała uśmiechając się przyjacielsko.-no wiesz ktoś taki jak ona to ma czas na wszystko -jej słowa nie miały zamiaru nikogo obrazić. Zrozumiała, że taka przyjaciółka to skarb.

[Giercownik13]

Dobrze , skoro nie chcesz to nie chcesz ja cię do niczego nie namówię , szkoda - Rocky uśmiechnął się patrząc namiętnie na Carm , po chwili otrząsnął się i ogarnął. (Ja spadam)