Sir Hugoholic :3

Wiem, że wojny nie będzie, ale to nie zmienia faktu, że coraz więcej mówi się o przymusowym poborze do wojska... i tu jest główny problem.

Ale zacnie Burning Question wyszła I zacna koszulka :3

A co myślisz o "double rainbow" claptrap'a? W podstawce w jedne miejsce jak trafisz to widać tam dwie tęcze i claptrap zaczyna nawijać, jakby się zjarał i zaczyna się śmiać A w owym DLC były jeszcze granaty typu FIREBALL choćby no i legendarne PUNCH HIM SO HARD THAT HE EXPLODES XD

To możesz mnie na steam dodać jak masz na PC. Mój nick tam to Bro'Var, tylko w miarę możliwości z chęcią bym poleciał od nowa Nie stanowiłoby to dla Ciebie problemu? A, no i muszę jeszcze tą grę zainstalować.

Pierwszy Borderlands działa online teraz? Jak ja mogłem o tym nie wiedzieć? Także jak ktoś ma pierwsze Borderlands na PC to także chętnie spróbuję coopa Wolę dwójkę, ale w sumie pierwsze Borderlands też miało fajny klimat, no i nie robiłem w nim DLC i trzeba ten błąd naprawić

Ehh, ja niestety posiadam tą grę na PC, więc raczej nie pogramy razem :( A miałem na myśli właśnie to, że nie jest trudno. Po prostu walki z bossami i ogółem ze wszelkimi wrogami niesamowicie się ciągną i robi to się niebywale nużące, gra traci ostro na dynamice z tego powodu i loot tego nie rekompensuje dla mnie. Są osoby, które to lubią, ale dla mnie to niestety jest minus. I widać lubimy te same dodatki, tak tam bez ogłady się jedzie po MMO, że co chwila miałem z kolegą płakałem xD Np ten quest, gdzie trzeba sprawić, że jeden wróg dokona "ragequita", drugiemu trzeba zrobić teabagging, a trzeciego niestety już nie pamiętam xD

Nie będę czarował, słabo mi idzie gra w trójkę, nigdy nie byłem w tej grze dobry i próby przejścia kampanii kończył się sromotną klęską Ale mimo to grę samą w sobie uwielbiam, chociaż muszę w końcu się w niej podszkolić, by moja interakcją z nią nie kończyła się bezkresnym noobfestem. Ile ja bym dał za lepszego skilla w tej grze xD W każdym razie podepnę się pod pierwszy post z pytaniami: Ulubiony zamek pod względem rozgrywki: Twierdza Znienawidzony zamek pod względem rozgrywki: Inferno Ulubiony zamek pod względem klimatu: Cytadela Nielubiany zamek pod względem klimatu: Nekropolia (nie pytać czemu, nie wiem). Ulubiony bohater: Crag Hack Nielubiany bohater: każdy z sokolim wzrokiem Ulubiona jednostka: starożytne behemoty Znienawidzona jednostka: Ulepszona wersja gorgon, której nazwy nie pamiętam. Szlag mnie trafia, gdy wróg je ma :c Ulubiona magia: brak zdania Ulubione zaklęcie: oślepienie

Grałem w obie części Borderlands i druga bezapelacyjnie wygrywa u mnie. Na steam przegrałem póki co 95 godzin, głównie w coopie. Jednak jedna rzecz potrafiła mnie lekko drażnić. Przy trzecim/czwartym przejściu gra robi się po prostu nudna. Wrogowie stają się niebywale wytrzymali, przez co z każdym z nich trzeba się bardzo długo tłuc, a przy tym brak jest wyzwania, bowiem poza wytrzymałością nie ma w nich nic, co by sprawiało, że bardzo trudno jest się przez nich przebić. A przy walkach z bossami umierałem z nudów. Z drugiej strony podoba mi się zwiększenie drzewek umiejętności, i same postacie wydają mi się ciekawsze. Osobiście gram zer0, a szkoliłem go już zarówno w walce wręcz jak i korzystaniu ze snajperek, w obu wariantach potrafi być zabójczy (walką wręcz przy drugim przejściu jednym uderzeniem zabrał bossowi 1/3 HP ). No i nigdy nie zapomnę takich wybitnych questów jak "Shoot this guy in the face" XD Swoją drogą ktoś chętny na coopa? Z chęcią bym wrócił do Borderlands 2. Mowa tu o zaczęciu gry od początku, od "zera".

Nazywajcie mnie jak chcecie, lecz w obliczu ostatnich wydarzeń mam ochotę na mały vent off. Drażni mnie medialne nakręcanie paniki w związku z sytuacją na Ukrainie, które doprowadza moją mamę do szaleństwa i pomysłów typu "zamykajmy wszystko i uciekajmy za granicę". Już padła nawet Nowa Zelandia jako podobno wolne od wojny miejsce. Drażni mnie niesamowita subiektywność mediów oraz brak jakiegokolwiek oddzielania faktów od fikcji tylko po to, by coraz bardziej zastraszyć naród i by ten nadal się zajmował Ukrainą i nie patrzył naszemu własnemu rządowi na ręce. Coraz więcej z tego powodu mówi się o wojsku. O przywróceniu obowiązkowego poboru. Nazywajcie mnie jak chcecie. Ale stanowczo sprzeciwiam się poborowi, nie zamierzam porzucać tego, co do tej pory zdobyłem, studiów, na których mi nadzwyczaj dobrze idzie, pracy, znajomych, rodziny, bo panowie na wiejskiej sobie tak postanowią. Nie zamierzam pieniędzy wydanych na studia wywalić w błoto dla nich, bo powiedzmy sobie szczerze, będzie cud, jeśli oddadzą chociaż połowę z nich. Nie chcę teraz całego życia wywracać do góry nogami po wysiłku, jaki wkładam, by sobie spokojną przyszłość zapewnić. Ponadto po zakończeniu studiów znikam z tego kraju na dobre, także z poborem czy bez w razie czego na froncie mnie nie zastaną. Więc bym stracił swój cenny czas na coś, co nie przyniesie efektów w przyszłości. Wiem, że to może i wyglądać jak dziecinada, czy szukanie wymówek, by do wojska nie iść, ale od dawna jestem bardzo negatywnie nastawiony do samego faktu, że w ogóle ludzie nadal bawią się w wojenki i próbują je tłumaczyć durnymi ideologiami czy gadką o wrogach narodu. Bardziej mnie przeraża to, że znajdują oni posłuch, a potem jeden człowiek do drugiego żywi zawiść tylko dlatego, bo ten się urodził w innym kraju na co zresztą wpływu nie miał żadnego. To wszystko po prostu jest kompletnie nie mój świat, nigdy nie otworzyłbym ognia do drugiej osoby, nie próbowałbym jej zabić. Nie rozumiem, czemu próbuje się z powrotem przywrócić przymusowy pobór, bez wątpienia jest więcej osób takich jak ja, a których by on dotyczył. Osób, które na froncie byłyby balastem, a może i nawet by po prostu uciekły za granicę i wyszczupliły już i tak mocno przerzedzoną populację w Polsce tylko po to, by uniknąć służby. Jaki jest tego sens? Bo ja nie widzę żadnego i nie zdziwię się jak sam nie wyjadę po prostu za granicę i tam studiów nie skończę innych, jeśli mnie do tego zmuszą. Po prostu chcę żyć w spokoju bez cholernych wojen i wojska na karku podczas, gdy coraz więcej na to wskazuje, iż w tym chorym kraju nikogo to nie obchodzi...

Pomysł całkiem fajny, boję się tylko, że Niekryty nawet przez przypadek tylko da kolejne argumenty dla hejterów, którzy lubią szukać dziury w całym i dokonywać nadinterpretacji tego, co widzą. Poza tym parę osób to już wspomniało. Z początku był fajny, ale z czasem... meh, zaczął się wypalać i powtarzać oklepane do bólu teksty. Może to nie być tak zabawne jak zapewne niektórzy mają nadzieję, że by było. Spróbować można, ale cóż... nie spodziewałbym się cudów po nim. Chyba, że nagle magicznie mu powrócą jakieś dobre pomysły. A czy to forum jest niezbędne? A czy oglądanie MLP jest niezbędne? Czy np spotkanie się z kimś tam jest niezbędne? Czy przejechanie całej Polski na jakiegoś ponymeet'a jest niezbędne? Właśnie... też nie jest. A jednak ludzie to robią. Jakbyśmy robili tylko to, co jest "niezbędne" to życie byłoby nudne jak flaki z olejem.