Burning Question Napisano Luty 15, 2015 Share Napisano Luty 15, 2015 Różnie bywa. Mi najlepiej szły przedmioty z których praktycznie się nie uczyłam, a najgorzej te z których zakuwałam, chodziłam na korepetycje, mózg mi parował a i tak nie potrafiłam się czegoś nauczyć. Pozdro. Przez to uwaliłam 2 razy w życiu i do tej pory mam tak, że albo z jakiejś dziedziny będę świetna od początku albo nigdy i w cale choćbym zaczęła znosić złote jaja. >.> Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Dadudałe Napisano Luty 15, 2015 Share Napisano Luty 15, 2015 Jeszcze rozumiem nie ogarniać, bo matematyka, wyobraźnia przestrzenna, cokolwiek... Ale większość przedmiotów (tym bardziej przed studiami) to można po prostu zakuć i nie ma się wtedy problemu z ich zdawaniem Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Burning Question Napisano Luty 15, 2015 Share Napisano Luty 15, 2015 (edytowany) No właśnie mój problem polega na tym, że absolutnie nie potafię niczego wykuć jeśli tego najpierw nie zrozumiem tak w pełni. x.x To jest cierpienie... Od dziecka mam beznadziejną pamięć i do tej pory sprawia mi to ogromne problemy w życiu, nie tylko w szkole. Edytowano Luty 15, 2015 przez Burning Question Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Dadudałe Napisano Luty 15, 2015 Share Napisano Luty 15, 2015 Bo pamięć trzeba ćwiczyć. Od tego mieliśmy te dziesiątki wierszyków, których nikt z nas nie lubił. Nadal pewnie byłabyś w stanie ją wyćwiczyć, ale w tym wieku już się nikomu nie chce w te klocki bawić. 1 Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Burning Question Napisano Luty 15, 2015 Share Napisano Luty 15, 2015 Może jednak powinnam, bo nie ma takiej rzeczy, której nie potrafię zapomnieć. Nawet ludzi z którymi rozmawiam regularnie ostrzegam, że jak za np. 5 lat sie spotkamy i nie będę ich w ogóle pamiętać, to żeby się nie dziwili. >.> Nie mam też wielu wspomnień z czasów podstawówki na przykład, które zdają się mieć inne osoby. Wszystko jest strasznie zatarte. Jeśli teraz tak mam, to c dopiero będzie się działo na starość. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
SolarIsEpic Napisano Luty 15, 2015 Share Napisano Luty 15, 2015 Aczkolwiek istnieje jeszcze opcja, że nauczyciel odznacza się wyjątkową wredotą. W moim przypadku tak jest. Napisałem na 5 stron kartek zeszytowych sprawdzian z historii odnoszący się do dwudziestolecia międzywojennego. Otrzymałem z niego 2- (słownie: dwa minus) bez możliwości wglądu w pracę ani możliwości poprawy. O nie, to akurat nie, nauczyciele w mojej szkole są w większości spoko Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Raoul Duke Napisano Luty 15, 2015 Share Napisano Luty 15, 2015 (edytowany) Miałem to samo. W mojej miejscowości nie ma biblioteki z książkami pedagogicznymi - trzeba jechać 50km. Dzień z głowy. Na uczelni zakazują kserowania książek, bo "prawa autorskie..." Było tego zatrzęsienie. Projekt grupowy to koszmar. Kilka osób w różnych okolicach Podlasia. Część egzaminów była przekleństwem. Nie mogłeś napisać "na chłopski rozum", tak jak ty to wiesz i rozumiesz (oczywiście dobierając odpowiednie słowa, nie jak pod budką z piwem). NIE!. Ma być... na dobrą sprawę kopia książki. Na szczęście wśród tej bandy oszołomów, było kilka perełek: Jeden z nich, wyświetlał informacje z projektora. Nie dało się tego spisać - przełączał zbyt szybko. Poprosiliśmy, żeby zwolnił, a ten odpowiedział: "Nie musicie tego przepisywać. Po co wam kopia książki? Są w bibliotece. Zróbcie ksero poruszanych tu zagadnień - wystarczy do egzaminu" Inne dwie, nauczyły mnie w jeden semestr, więcej niż dwudziestu przez 6 lat (powtarzałem jeden rok) U jednego z profesorów oblałem pedagogikę (główny przedmiot, jakby nie patrzeć). Na poprawce mówiłem dokładnie to samo, wklejając książkowe, utopijne pierdoły. Usłyszałem krótko: "teraz to pan się nauczył, nie można było tak od razu?" ### A tak z zupełnie innej beczki. Pomijając słabszy wzrok - stereoskopia (lewe oko widzi gorzej), okulary pryzmatyczne... czy jak im tam (ciekawe od czego ) okulista, widać że uczciwy gość, ponieważ odesłał mnie do: neurologa, kardiologa, gastrologa. Wszystko to, mogło mieć wpływ na "widzenie w 3D". Musiał mieć 100% pewność. Upały (bradykardia), hurtowe ilości silnych leków od epilepsji, a do tego gastrolog (śpię w 5 min po większym posiłku) Wszystko prywatnie (100zł tu, 100zł tam...) Inaczej byłoby tak, jak u urologa. Zapisuję się 4 listopada... wizyta pod koniec lutego. I znowu "stówka". Trzy razy. Wszędzie usłyszałem "nie, nie ma wpływu". Z jednej strony to dobrze, z drugiej na samą myśl o łażeniu w pinglach mam ochotę popaść w depresję. Mam sposób na Twój wzrok. Byłem na kursach, są autentyczne przypadki gdy lekarze nie dawali szans, a wzrok się poprawiał. Potrzeba samozaparcia i systematyczności, ale gdy się przyzwyczaisz będzie to normalna część Twojego dnia, nawet będziesz wtedy mógł wykonywać inne czynności. Kursy prowadzi mój tata, gdybyś był zainteresowany, albo chciał zapytać o coś to napisz do mnie. Edytowano Luty 15, 2015 przez Raoul Duke Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Zucharski Napisano Luty 15, 2015 Share Napisano Luty 15, 2015 Czyżbyś mówił o ćwiczeniach Batesa? Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Raoul Duke Napisano Luty 19, 2015 Share Napisano Luty 19, 2015 Czyżbyś mówił o ćwiczeniach Batesa? Tak, właśnie o tym mówię. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Draco Napisano Luty 28, 2015 Share Napisano Luty 28, 2015 Parę dni temu spotkała mnie bardzo nie miła sytuacja, nie wiem czy się nakręcam... czy nie przesadzam ale teraz naprawdę jest mi ciężko, zwłaszcza wieczorem i w nocy. Siedziałem do późna a rano wcześnie musiałem wstać... oczywiście zaspałem i nie miałem czasu zjeść, wyszykować się czy nawet dobrze się rozbudzić. Wybiegłem z domu praktycznie zaraz po tym jak zobaczyłem godzinę, jedyne co to się ubrałem. Pora była taka, że dopiero co jasno się robiło, co wcale nie pomagało mi się rozbudzić. Po przejechaniu jakiegoś w miarę prostego odcinka po prostu się wyłączyłem i zacząłem zjeżdżać na lewy pas... z naprzeciwka jechał samochód, a ja coraz to więcej jego pasa łapałem. Gość jadący z naprzeciwka gdy mnie zobaczył zaczął mnie ostrzegać ale czasu na reakcje wiele nie było więc musiał zjechać na pobocze żeby uniknąć zderzenia. Ja obudziłem się widząc jego samochód dosłownie parę metrów ode mnie. Gdyby gość nie był wystarczająco ogarnięty... albo szybko nie zareagował to zabiłbym nie tylko siebie ale i jego. Zjazd na pobocze też mógł by się skończyć dla niego tragicznie... bo przy tej prędkości o dachowanie nie trudno, ale na szczęście udało mu się wrócić na asfalt. Gdy dotarło do mnie co właśnie się stało od razu zjechałem na stacje, tamten zawrócił i zjechał tam gdzie ja, prawdopodobnie z zamiarem opierdolenia mnie. Jednak gościu był wyrozumiały (nie wiem czy to będzie tutaj odpowiednie słowo ) dał mi drobną reprymendę i polecił mi wypić kawę, a ja siedziałem w szoku. Teraz cały czas mi to po głowie chodzi... że prawie zabiłem tego człowieka, bo wsiadłem do tego samochodu nie myśląc o tym, do czego mogłem doprowadzić przez moje zmęczenie. Mógłbym to nazwać nauczką... ale czemu do takiej sytuacji w ogóle doprowadziłem... teraz mnie to dręczy i raczej szybko to nie minie Wiesz, miałem kiedyś miałem sytuację kiedy to ja chciałem opieprzyć innego kierowcę. To było.. nawet nie pamiętam, max 2 miesiące wstecz, jechałem dość szybko, a widziałem wcześniej kierowcę, któremu prawię wrąbałem się w tył samochodu. Zgadnij czemu.. Skręcał w prawo, a nawet tego nie zasygnalizował. Starczyłoby po prostu włączyć kierunkowskaz, a światło by wskazywało na to, że należy zwolnić, bo ten kierowca sam zwalnia i chce skręcić. Jakbym nie zareagował dość szybko i sam ten kierowca nie odjechał kawałeczek, to z niezłą prędkością wrąbałbym się albo w jego samochód albo w barierki. I to źle i to niedobrze. Inna sytuacja to było kiedy wracałem już ze szkoły. Też czułem się nieco zmęczony, ale nie aż tak, aby nie móc jechać. Było to skrzyżowanie bez świateł przy dość ruchliwej, dwupasmowej drodze. Całkowicie zajęty, już mi trąbili, abym się ruszył, a to dodatkowa presja była. Nie było po prostu możliwości, aby wjechać. Następnie wjechałem na środek drogi, aby włączyć się do ruchu, a tu znikąd dziadek gwałtownie hamuje. Nie widziałem go. Jakby nie zahamował to ucierpiałby kolega, który był pasażerem, a ten kierowca by po prostu mocno go poturbował. Pojechałem, poprzeklinałem na niego, że nie powinien tak gwałtownie wjeżdżać jak idiota w tamtym miejscu.. no i pojechałem spokojnie do domu. Taka moja rada - nie ma co się przejmować na dłuższą metę. To może tylko nauczyć Ciebie, że w takich sytuacjach należy tego nie robić. W twoim przypadku wiesz teraz, że nie należy jeździć będąc zmęczonym. Podobno były kiedyś badania, gdzie sprawdzali wpływ zmęczenia na jazdę i ponoć zmęczenie wygrało z alkoholem. Jesteś wypity, naćpany albo zmęczony to odpuść sobie i nie jedź. Albo po prostu pojedź autobusem. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Raxoanox Napisano Marzec 3, 2015 Share Napisano Marzec 3, 2015 Rzadko się wyżalam ale tym razem muszę. Mam ciężką depresję i ledwo,ledwo zmuszam się do wstawania do szkoły i przeżycia kolejnego dnia. Dobija mnie fakt że rodzice nie chcą nawet mi pomóc,mimo że doskonale wiedzą, że mój stan psychiczny ładnie mówiąc nie jest za dobry.Jedyne co daje mi cień nadziei to to że może kiedyś sytuacja się poprawi, chociaż wiem że pisząc to okłamuje sam siebie... Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Kruczek Napisano Marzec 3, 2015 Share Napisano Marzec 3, 2015 Rzadko się wyżalam ale tym razem muszę. Mam ciężką depresję i ledwo,ledwo zmuszam się do wstawania do szkoły i przeżycia kolejnego dnia. Dobija mnie fakt że rodzice nie chcą nawet mi pomóc,mimo że doskonale wiedzą, że mój stan psychiczny ładnie mówiąc nie jest za dobry.Jedyne co daje mi cień nadziei to to że może kiedyś sytuacja się poprawi, chociaż wiem że pisząc to okłamuje sam siebie... A masz ku temu jakiś sensowny powód, oprócz, oczywiście bycia nastolatkiem? Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Cipher 618 Napisano Marzec 3, 2015 Share Napisano Marzec 3, 2015 Rzadko się wyżalam ale tym razem muszę. Mam ciężką depresję i ledwo,ledwo zmuszam się do wstawania do szkoły i przeżycia kolejnego dnia. Dobija mnie fakt że rodzice nie chcą nawet mi pomóc,mimo że doskonale wiedzą, że mój stan psychiczny ładnie mówiąc nie jest za dobry.Jedyne co daje mi cień nadziei to to że może kiedyś sytuacja się poprawi, chociaż wiem że pisząc to okłamuje sam siebie... 1. 15 lat - najgorszy okres w życiu człowieka. Każdy przechodzi go inaczej. 2. Rodzice cię nie rozumieją - rozmawiałeś z nimi? Niby jak mają to zrobić? Trzeba postawić "kawę na ławę". Jeśli nie masz objawów typowych dla depresji (patrz link) to nie dziw się, że cię nie rozumieją. Jeśli rozmawiałeś, to albo są kompletnymi debilami (bez obrazy), albo nie powiedziałeś wszystkiego lub/i w sposób, którego nie są w stanie zrozumieć osoby 25+. 3. Moim zdaniem to nie depresja. Poczytaj sobie. Żeby zdiagnozować, a nie wmówić sobie depresję, należy udać się do psychiatry/psychologa. Wiem co mówię, sam tam byłem będąc w przekonaniu, że mam depresję. Po kilku pytaniach została ona kompletnie wykluczona. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
War Napisano Marzec 3, 2015 Share Napisano Marzec 3, 2015 Ja też się chcę wyżalić, dostałem zakaz pisania na esbe i teraz nie wiem co zrobić ze swoim życiem :< ledwo,ledwo zmuszam się do wstawania do szkoły i przeżycia kolejnego dnia Ja też tak mam. Wszystko znika kiedy tylko znów siądę przed kompem. Może wciąż przeżywam 15 rok życia? Rodzice nie rozumieją, bo jak im wypalisz prosto na ryj twarzyczki słowami typu 'chcę się zabić' tudzież 'NIKT MNIE NIE ROZUMIE', czy też 'mam ciężką depresję', to jest spora szansa że oleją cię mocno z wyżej wymienionych powodów. Że tam młody i wydziwia, za nauke by sie wzion lepij. Dlatego jeśli chcesz cokolwiek osiągnąć, to powoli. Mów wyraźnie i opisowo. Bo to nie jest tak że nie chcą ci pomóc bo tak, tylko może nie ogarniają twoich szopek. Przede wszystkim trzeba się uodpornić na nieskończony potok rozgrzanych do czerwoności dźwięków sygnalizujących że nie rozumieją co ty godosz. Jak ktoś w kółko powtarza 'ale co' to momentalnie odechciewa ci się walczenia o swoje racje x3 Albo i nie. Wtedy spróbuj u babci. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Raxoanox Napisano Marzec 3, 2015 Share Napisano Marzec 3, 2015 Muszę tu sprostować,wiem czym jest depresja,zanim o tym napisałem sprawdziłem czym jest,jakie ma objawy psychiczne jak i fizyczne. Nawet wypełniłem kilka testów i wynik i wyszło że mam to.Dodam że bezsenność to dla mnie chleb codzienny,od kilku dni mam problemy z jedzeniem(chcę jeść,podczas jedzenia tracę apetyt,a potem znowu jestem głodny) Byłem raz u psychologa(i mam przyjść jeszcze kilka razy) i powiedział że jestem ,,roztrzęsiony" I jeszcze jedno...dzięki.Dziękuje przynajmniej za to że nie olaliście mnie jak otoczenie,odrobinę mi lepiej,tak wiecie,troszeczkę. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Garin Napisano Marzec 3, 2015 Share Napisano Marzec 3, 2015 Nawet wypełniłem kilka testów Mam nadzieję, że nie pochodziły z Internetu. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
War Napisano Marzec 3, 2015 Share Napisano Marzec 3, 2015 Prawdopodobnie pochodziły. W każdym razie, jeśli płacisz za internetotest to już go oblałeś xP Ciekawe co zrobić w przypadku gdy idziesz do jednego znachora, nie wierzysz jego opinii i idziesz do drugiego, który mówi ci coś innego. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Servant Saber Napisano Marzec 15, 2015 Share Napisano Marzec 15, 2015 Mija kolejny wspaniały miesiąc kiedy się tnę jak ostatnie dziecko... w sumie już prawie dobiłam do pół roku Cięłam się już na lekcjach, w szpitalu, ale "na szczęście" dostałam skierowanie do psychologa i psychiatry. Będę musiała jeszcze poleżeć w Centrum Zdrowia Dziecka i tam też będę pod opieką tychże specjalistów Niezbyt się z tego faktu cieszę bo to tylko walka z wiatrakami, będą próbować ułożyć mi mój chory umysł do względnej normalności.... tylko po co? Wrócę do domu i znów usłyszę, że lepiej by było gdybym się zabiła Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
DiscorsBass Napisano Marzec 17, 2015 Share Napisano Marzec 17, 2015 Aglet, to miło z twojej strony, iż starasz się podtrzymać aktywność w tym temacie~ ale, na Celestię, żeby zaraz się ciąć ku temu?! Prrroszę Cię~ >,< Hmm... chociaż czytając powyższą, a także twoje poprzednie wypowiedzi, nie mogę oprzeć się wrażeniu, iż miast temu faktycznie się wyżalać to w jakiś pośredni sposób się tym chwalisz? x] w takim wypadku istotnie będzie to walka z wiatrakami - skoro tak lubisz to i taka sytuacja Ci odpowiada, cóż xI i w sumie nie miałbym nic więcej do dodania, zważywszy, iż i tak nie mogę za bardzo jak pomóc, a ponadto większość tematu została wyczerpana pod twoim poprzednim postem w tym temacie ^^" Mam tylko nadzieję, że nie zrobisz sobie za bardzo krzywdy ~ kto będzie wtedy stackował Nasusa na topie, co? xP Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Cipher 618 Napisano Marzec 17, 2015 Share Napisano Marzec 17, 2015 Aglet - pół roku? Może jakiś event z tej okazji? "Cięcie party"? Pewnie to słyszałaś n-razy, ale to choroba. I to konkretna. Co dalej? Wiercić sobie w nodze dziury wiertarką udarową? A może walniesz sobie na czole "pucyka kony"? To bardzo dobrze, że trafisz do psychiatry, bo ten wygrzebie źródło problemu (nawet jeśli myślisz, że jesteś silniejsza i nic ci taki nie zrobi, to się bardzo grubo mylisz - to nie pierwszy taki przypadek w jego karierze) i mam nadzieję, że wybije ze łba tak debilne "hobby". Ciąć się dla frajdy. Ja pier... 1 Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Gość ChrisEggII Napisano Marzec 17, 2015 Share Napisano Marzec 17, 2015 (edytowany) Aglet - pół roku? Może jakiś event z tej okazji? "Cięcie party"? Pewnie to słyszałaś n-razy, ale to choroba. I to konkretna. Co dalej? Wiercić sobie w nodze dziury wiertarką udarową? A może walniesz sobie na czole "pucyka kony"? To bardzo dobrze, że trafisz do psychiatry, bo ten wygrzebie źródło problemu (nawet jeśli myślisz, że jesteś silniejsza i nic ci taki nie zrobi, to się bardzo grubo mylisz - to nie pierwszy taki przypadek w jego karierze) i mam nadzieję, że wybije ze łba tak debilne "hobby". Ciąć się dla frajdy. Ja pier... A ja myślę, że osądzasz ją zbyt surowo. Spodziewałbym się chociaż trochę więcej zrozumienia, czy wsparcia... OK, cięcie się nie jest normalne, ale nie robi tego "dla frajdy". Robi to, bo najzwyczajniej w świecie nie potrafi sobie poradzić ze stresem zafundowanym przez bliskich, którzy zamiast jakoś sytuację naprostować, to jeszcze pogarszają. "Lepiej by było, jakbyś się zabiła". Brzmi niesamowicie motywująco, nieprawdaż? Edytowano Marzec 17, 2015 przez ChrisEggII Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
ApulJack Napisano Marzec 22, 2015 Share Napisano Marzec 22, 2015 Jedyną rzeczą która leży mi na sercu i z którą bym sie podzielił by przestać czuć sie w takiej spinie, to jest śmierć moich bliskich. Najpierw kuzyn zmarł na raka (praktycznie mój ulubiony kuzyn z którym miałem najlepsze kontakty, czasem myśle jakbyśmy mogli razem autami pojeździć, bo zawsze mnie zabierał na jakieś przejażdżki swoim golfem a teraz ja mam prawko...). A potem zmarła moja matka też na nowotwór. W czasie choroby matki zaczołem oglądać mlp, dało mi to troche że tak to ujmę "ulgi". Na pogrzebie nie płakałem, to jest o czym najbardziej rozmyślam, czy to oznaczało że jestem kimś baz jakiegoś sumienia? Do dziś czuje że to było względnie cos złego. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Generalek Napisano Marzec 22, 2015 Share Napisano Marzec 22, 2015 (edytowany) Na pogrzebie nie płakałem, to jest o czym najbardziej rozmyślam, czy to oznaczało że jestem kimś baz jakiegoś sumienia? Do dziś czuje że to było względnie cos złego. Pomyśl w ten sposób - twoja matka z pewnością nie chciałaby, żebyś płakał z jej powodu. Edytowano Marzec 22, 2015 przez Generalek 1 Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Velvie Napisano Marzec 22, 2015 Share Napisano Marzec 22, 2015 Może to głupie, ale jestem strasznie smutna, bo mój skaner się zepsuł :( Działa gorzej od drukarki Gutenberga, a to coś znaczy :( I jak ja teraz wstawię swoje rysunki Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
SolarIsEpic Napisano Marzec 22, 2015 Share Napisano Marzec 22, 2015 Powiem tak- są ludzie którzy płaczą z powodu straty i są tacy którzy w mało widoczny na zewnątrz sposób cierpią wewnętrznie. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Recommended Posts