[Zabawa] Moja góra!

[izy97]

[wchodzę poobijany, z przypalonym ubraniem opierając się na kijku]

to ja też popilnuję ludowej góry, towarzyszu poruczniku Po Prostu Tomek.

w celu przejęcia góry musicie zwalić nas obu

[Arcybiskup z Canterbury]

Na górę wchodzi (taka fajna jestem że nie potrzebuję mięśni) obgryziony szkielet z kilkoma gwoździami i młotkiem. Z przerażenie sparaliżowało Cię na tyle, że mogę przesunąć Cię na półkę skalną i przybić gwoździami od dołu. Wisisz, ale skała jest dość krucha w tym miejscu... 1, 2, 3... Bungeee! A szkielet się respawnuje. Moja góra.

[Lisica]

Zakopuję Cię żywcem w ziemi, a następnie kładę w tamtym miejscu dynamit, który po kilku minutach wybucha. Góra coprawda została pomniejszona, ale za to jest moja.

[Po prostu Tomek]

A co ze mną? Odpędzam szkielet w mało finezyjny sposób. Śpiewam kadisz.

Moja góra.

 

Taki Edyt: dopiero teraz zrozumiałem tragiczną pomyłkę. Jakie to smutne.

Edytowano Wrzesień 21, 2013 przez Po prostu Tomek

[Arcybiskup z Canterbury]

Wpełzam powoli na górę w zwiewnym przebraniu teatralnym średniowiecznego poety i zaczynam grać na lutni. Żeby nie było za mało grozy, zaczynam ŚPIEWAĆ. O, tak, właśnie tak. Ze strachu zaczynasz trząść się i przejawiać objawy choroby sierocej. W pewnym momencie przechylasz się w tył trochę za bardzo, i spadasz. Romantyczny stereotyp występujący w baśniach nakazałby mi Cię ratować... No ale cóż. Za późno, przykro mi. Tymczasem góra należy do mnie.

[Lisica]

Odpalam na zapętlaniu Justynę Bimber skazując Cię na nią. Po jakimś czasie masz tego dosyć i z szaleństwa popełniasz samobójstwo.

Moja góra!

Edytowano Wrzesień 20, 2013 przez Lisica-chan

[Arcybiskup z Canterbury]

Twoje okrucieństwo w zrzucaniu ludzi z góry ściągnęło na Ciebie gniew celtyckiej bogini, Morrigan. W postaci wielkiego kruka wylatuje spod ziemi, łapie Cię w szpony i wciąga do wnętrza ziemi, gdzie zakuwa w łańcuchy i idzie zająć się poważniejszymi sprawami. A góra meine.

[WilczeK]

 

MOJA GÓRA

Edytowano Wrzesień 21, 2013 przez WilkU

[Arceus]

Z samolotu wypadło pianino! Nie możliwe nie trafiło w Ciebie! Wchodzę na szczyt i mówię:

- to jest pianino można grać.-wskazuje wolne miejsce obok i gramy na cztery ręce. Po 24 sekundach mówię-Odpadam.-grasz to sam. Po trzech minutach widzę Ciebie z obolałymi i powyginanymi w nienaturalny sposób rękami.-Patrz! pieniążek!-spojrzałeś w dół, a jako że łokcie miałeś wygięte w drugą stronę nie mogłeś utrzymać równowagi i spadłeś.

 

Moja góra! 

[Insomnia]

Podatki od góry cie wykończyły.

 

Moje!

[WilczeK]

 

Moja góra !

[Insomnia]

Nasłałam na ciebie pijaną Jabolke 

 

Moja góra .

[Lisica]

Nasyłam na Ciebie moją dobitą do szału psycho-kuzynko-siostrę.

 

Moja góra!

[~Tamara~]

Miksuję ci mugz tym oto filmikiem:

 

 

MOJA GÓRA :>

[Lisica]

Rzucam w Ciebie kamieni. Dostajesz w głowę, tracisz przytomność. Następnie wywożę Cię na pustynię i zakopuję w piasku.

Moja góra!

[Zegarmistrz]

Zobaczmy ile ta góra wytrzyma. Z pozdrowieniami dla tych starszych

Tyś, który ciemniejszy od zmroku;
Tyś, który w karmazyn przybrany bardziej niźli krew płynąca;
Tyś, który pogrzebion w czasie mijającym;

W Twym imieniu, o Wielki;
Oddaję się ciemności;

By tym głupcom, co grodzą mi drogę,
Razem zgubę przynieść i nikt nie będzie w stanie jej uniknąć! Dragon Slave!

 

Gigantyczna karmazynowa eksplozja po chwili przykrywa cała górę. A po opadnięciu dymu, pół góry znikło.

No trudno - moja góra(a przynajmniej jej resztka xD)

[nyaa]

Ładuję w Ciebie combo Zedem. Po charakterystycznym "dźwięku" padasz i dajesz mi 300 golda. Wchodzę na wzgórze i triumfalnie krzyczę:

MOJA GÓRA!

[Geralt of Poland]

Mój przyjaciel Chrząszcz Euzebiusz kulturalnie prosi cię o oddalenie się:

 

Porażony jego autorytetem schodzisz z góry, a ja i Chrząszcz dumnie zasiadamy na szczycie.

Moja góra!

[Zegarmistrz]

Panowie i Panie

Moja góra!

[Lisica]

Wygłaszam bardzo nudne przemówienie. Zasypiasz, a następnie staczasz się z góry.

Moja góra!

[nyaa]

Włączam "dapstepy" na pełny regulator. Po sześciu minutach już nie wytrzymujesz i zeskakujesz.

MOJA GÓRA!

[Po prostu Tomek]

Uruchamiam swoje procesy myślowe. Ogłuszony dźwiękiem poruszania się miliardów trybików zataczasz się od krawędzi do krawędzi. Ale to jeszcze nic. Dzięki tym procesom myślowym wpadłem na pomysł, żeby schwycić tę straszliwie głośną maszynę działającą na twój słuch (a myślałeś, że ja tak głośno myślę, czy co?), i wyrzucić ją precz, bo mnie irytowała. Opadłeś na ziemię z westchnieniem ulgi, a potem z wdzięczności zaprosiłeś mnie na coś mocniejszego. Spełniliśmy swoją powinność. Kilkukrotnie. Gdy cała zabawa zakończyła się, wróciliśmy we dwóch na sporny kawałek skały. Zgodnie postanowiliśmy, że góra zostanie przekazana mnie, jako że wciąż gdzieś tu się wala flaga ZSRS, mój parasol oraz leżaczek. Ty za to zyskałeś prawo wpadania tutaj co jakiś czas oraz prawo do darmowego piwa.

Ja znalazłem wzmiankowane przedmioty, uwaliłem się na leżaku, parasol schowałem pod nim, a flagą się przykryłem.

Chwilowo góra jest moja.

[Ohmowe Ciastko]

Po wielu perypetiach znowu zacząłem wchodzić na szczyt. Ostatnie kilkanaście metrów pokonałem z łzami w oczach, spowodowanymi przez okruchy, które mi się tam dostały.

Na szczycie zobaczyłem coś wyglądającego jak kamień.... przykrytego flagą ZSRR. Jako obywatel pamiętający dobrze lekcje o komunie podnoszę go i lekko popycham. Sądziłem, że po prostu się stoczy, ale nie. Flaga owinęła się na czymś... i pokazała pusty leżak.

Moja góra.

[WilczeK]

Kiedy ty się rozpisywałeś, i planowałeś jak zdobyć górę, ja już ją zająłem. 

 

MOJA GÓRA

[Lisica]

Mówię Ci, że ktoś za Tobą stoi. Odwracasz się, a ja Cię spycham z góry.

Moja góra!