Forums

To i tak masz lepiej jak ja... Ja jeszcze nie zacząłem oglądać serialu, znam tylko film.

obejzalem wszystkie 7 odcinkow i czuje niedosyt ;] jeszcze ta mysl ze na nastepne odcinki znow bedzie trzeba czekac kilka miesiecy ;/

Aktualizacja Rozdział XV

Baltimare - Jak sądzisz ile to potrwa? - spytał jeden z gwardzistów rzucając jedną z kart na stół. - Bo ja wiem. Zresztą śpieszy ci się? Teraz mamy najluźniejszą robotę. Oni niech to wypakują, a my możemy się zrelaksować. Więźniowie się przecież nigdzie nie ruszają - wzruszył kopytami i teraz on rzucił kartę. - Najlepsza robota, to taka za którą płacą, a nic robić nie trzeba - podchwycił drugi i obaj zaczęli się śmiać. - Dziwne... - gwardzista zaczął lekko ziewać. - Nie pamiętam kiedy byłem taki senny - Tak... Wiem o czym mówisz - zaczął ziewać drugi. - Może za długo siedziałem w nocy... - Przynieś kawę... - zaczął mówić sennym tonem. - Nie można zasnąć... - Masz racje... - ledwie jeden wstał, a głowa drugiego padła na stół. - Ej... wstawaj... - zaczął go potrząsać, ale tamten już smacznie chrapał. - Nie mogę... - ruszył do dzbanka z kawą. Złapał go kopytem i padł na ziemię. Dzbanek mu wypadł i się potłukł, ale nikt tego najwyraźniej nie usłyszał. Zaraz po wejściu, White mogła się przekonać, że jest tu pięć celi. Z jednej wymachiwał jakiś wychudzony ogier. Mimo, że zmarnowany wciąż warczał pod nosem: śmierć Celestii, śmierć Lunie i śmierć Crystal. Ludzie są najwyższą rasą!  Obok siedziała jakaś klacz pegaz ponuro mierzyła wzrokiem ogierów, którzy spali. Miała szarą sierść i opaskę na oku. Widoczne były na niej ślady licznych bitew. Nie mówiła jednak ani słowa. W kolejnej celi siedział jakiś gryf. Pozbawiony był jednej łapy i miał złamane skrzydło. Widać musieli go pojmać na froncie i tu sprowadzić. W kolejnej celi siedziała prawdziwa zebra. Chyba niedawno tu trafiła, bo nadal nie wyglądała na sponiewieraną i miała na sobie tubylczą maskę ze swojej ojczystej krainy. Wyglądało na to, że Crystal wypowiedziała teraz również wojnę im. Zresztą, to zebra pierwsza zobaczyła White. - Nie jesteś po stronie ducha ciemności? Nie zwiodła cię swoimi kłamstwami? Pomożesz nam? - pytała patrząc na White. - Klucze są tam - wskazał kopytem na okoliczny hak. - To kucyk! - skrzeczał wściekle gryf. - One wszystkie są takie same! Możesz przekazać swojej władczyni, że gryfy się nie poddadzą! Wygramy z wami i zapłacicie za wszystko! Tylko klacz weteranka i ogier dawny człowiek ignorowali White. Ostatnia cela była ciemna, nie było tam widać nikogo. Pod ścianą leżało coś zwiniętego w kłębek, ale się nie ruszało. Ciemność nie pozwalał jednak ocenić co to jest.   Podejrzane miasteczko - Ogier? - spytała lekko marszcząc brwi i na razie darując sobie komentarz na temat jej poprzedniej propozycji i pytania. - Myślisz, że może coś kombinować? - spojrzała na zamki. - Niezbyt się na tym znam... Wiesz jestem jednorożcem jak martwię się o drzwi po prostu używam magii, ale biorąc pod uwagę co się ostatnio stało... - wzdrygnęła się na samo wspomnienie tego doświadczenia. - Wolałabym tego unikać. Chyba musimy stać na czatach jak jedna zaśnie to druga pilnuje - westchnęła i sięgnęła do drzwi. - Masz racje, lepiej im powiedzmy - zrobiła jeden krok i lekko się uśmiechnęła. - Potem dokończymy rozmowę - delikatnie mrugnęła.

White ,,Najciemniej pod latarnią''  - pomyślała omijając magiczne zabezpieczenia i przechodząc przez wyrwę w ścianie. Przysłowia i inne mądrości ludowe skąd się jednak biorą i często mają racje. W końcu nie każdy był na tyle głupi by spróbować wykraść więźnia ze środka miasta ale między innymi dlatego to miało szansę się udać. Gwardziści najwidoczniej nie pomyśleli że ktoś może mieć aż tak wielki tupet. White jednak nie przestawała go powiększać i teraz gdy zaczęła rzucać zaklęcie usypiające na dwójkę ogierów grających w karty zdawał się nie kończyć w swojej wielkości. Nie śpieszyła się zbytnio by nie wyłapali subtelnego przepływu magii. Czas nie był nieograniczony ale jej zdaniem zbytni pośpiech był gorszy. Jeśli podniosą alarm wszystko się skończy w jednej chwili i żadna siła nie cofnie tego błędu.     Batty  Gdy Pearl weszła do pokoju Batty leżała na łóżku plecami do wejścia. Głowę jednak miała odwróconą już w jej kierunku, najwyraźniej już wcześniej usłyszała jak stawia kroki na schodach.  - Myślałam że wszyscy obgadamy to tutaj - Stwierdziła lekko zła że nie poszło po jej myśli. - Jeden ogier chciał mi pomóc z wami ale go spławiłam. - Uniosła wytrychy z pościeli. -  I zamki są gówno warte. Piętnaście sekund. - Przewróciła się na plecy i z lekkim uśmiechem dodała. - Trochę mówiłam, nie wiem o którą rzecz chodzi ale masaż chętnie przyjmę... Tylko najpierw im powiedzmy że równie dobrze drzwi mogą zostawić otwarte. Trzeba wymyślić inne zabezpieczenie.